صندوقچه کمیته امدادم

 

 

یادمه کنار یه صندوق صدقات، از زبون همون صندوق، نوشته شده بود:

پایم به زمین است ولی آزادم / فریادم اگر چه گنگ مادر زادم

هر چیز گرفتم به خدا پس دادم / صندوقچه ی کمیته ی امدادم

واقعیت صدقه ای که ماها می دیم هم غیر از این نیست.

حالا  نه فقط صدقه. اصلاً هر کار  خوب و خیری که ما در حق یکی دیگه انجام بدیم، قبل از اونکه به دست اون بنده خدا برسه، به دست خدا می رسه؛

می خوام بگم توی کار خیر، طرف حساب ما خود خداست.

کیه که از خدا خوش حساب تر باشه؟!