احترام این امامزاده با خادمشه
روابط خانوادگی موضوع بی اهمیتی نیست.
خدا، توی خیلی از سوره های قرآن، به همین موضوع پرداخته.
از سوره های بلندی مثل بقره و نساء و احزاب و نور بگیر، تا سوره های کوتاهی مثل مجادله و مُمُتحنه و طلاق.
می خوام بگم خدا، به موضوعی پرداخته که شاید خیلی از آدما به اون اهمیت چندانی ندن. خدا به رابطه ی اهل خونه با هم اهمیت زیادی داده. جوری که انگار دور اسم خانواده رو هاله ای از تقدس و حرمت، فرا گرفته باشه.
می گن حرمت صحن و سرای امامزاده رو، قبل از هر کسی، خادم اون امامزاده باید نگه داره.
حرمت خانواده رو هم ، قبل از بقیه و غریبه ها، اهل همون خونه و خانواده باید حفظ کنن.
صد البته که حفظ همچین حرمتی، به خیلی از چیزا بستگی داره.
مثلاً راز اهل
خونه، نباید از چهار دیواری خونه بیرون بره. خونه
و خانواده ای که اهلش رازدار نیستن، خود به خود، بی حرمت می شه...
