آبرو داریم تا آبرو

بعضی از آبرو ها مثل مال بادآورده هستن؛

یه شبه میان و صاحبشون رو آبرو مند می کنن.

روی اینجور آبروها ، البته نباید زیاد حساب کرد؛ چون از قدیم گفتن : باد آورده رو باد می بره...

در مقابل آبرو های باد آوره، آبرو هایی قرار دارن که اندک اندک جمع میشن و بالاخره یه روزی دریا میشن ...

اینجور آبرو های قطره ای ، تا دریا بشن، دست کم نصفی از مو ها و محاسن صاحباشون رو سفید می کنن ...

البته  توی جایی غیر از آسیاب!

 

وقتی میگن فلانی آدم آبرو مندیه ، فوراً باید بپرسیم : کجا و پیش کی؟

بعضی از آدم ها ، پیش چشم مردم آبرومند هستن و پیش خدا نه .

بعضی های دیگه ، پیش خدا آبرومندن و پیش چشم مردم نه .

صد البته آدمهای پیدا میشن که هم پیش  خدا صاحب آبرو هستن هم پیش مردم ....

بی آبروهایی هم یافت میشن که نه پیش خدا آبروندن نه پیش چشم مردم .