این لنز به چشمات نمیاد
این شیشه های رنگی و مشبک رو تا حالا امتحان کردید؟
وقتی از پشت شیشه آبی، به بیرون نگاه می کنیم، همه چی رو آبی می بینیم.
اگه شیشه یه مقادر اعوجاج داشته باشه، منظره بیرون هم کج و معوج می شه. یعنی ممکنه تیر راست قامت و سیمانی چراغ برق رو مث الف نستعلیق ببینیم!
می
خوام بگم قضاوت ما راجع به حقیقت و واقعیت، با نوع لنزی که برای تماشای دنیا به
کار می بریم، رابطه داره.
متاسفانه، لنز و عینک بد بینی و سوء ظن از اون لنزها و عینک هائیه که کم طرفدار نداره.
البته ما نمی گیم لنز و عینک بد بینی و سوء ظن به هیچ دردی نمی خوره و همه لنزای ساخت کارخونه بد بینی رو باید با سنگ شکست.
ما می گیم: هر چیزی به جای خودش.
یه کارآگاه پلیس وقتی می خواد یه معمای پیچیده جنایی رو حل کنه، اگه بخواد با خوش باوری و عینک حس ظن، به حرف همه گوش بده، از الآن تا قیام قیامت باید دنبال همون یه قاتل بگرده.
ولی همون کارآگاه پلیس، وقتی میاد خونه، یا توی تعاملش با فامیل و همکارها و در و همسایه، لنز بد بینی رو کنار می گذاره.
مثلاً وقتی ماشینش رو می بره مکانیکی و مکانیک بهش می گه فلان قطعه ماشینش احتیاج به تعویض داره، هیچ وقت با خودش نمی گه: «پای یه توطئه در میونه»
