ترحم نا به جا، سم کشنده

ترحم به جا و به وقتش خیلی خوبه ، اما ترحم بیجا مثل سم می مونه .... کشنده است ... آدم رو نابود می کنه

اگه روی آتیش جای آب نفت بریزی عوض اینکه خاموش بشه بزرگتر میشه و همه چیز رو به نابودی می کشونه ....

همین الآن هستن، قبلاً هم بودن پدر و مادر هایی که با دلسوزی و ترحم بیجا نسبت به بچه هاشون،‌اون ها رو از راه به در کردن...

ترحم بی جا  و بی مورد،  اولین خاصیتی که داره اینه که طرف مقابل رو یا لوس می کنه، یا پر رو و پر توقع.

بچه ی لوس و پر رو و پرتوقع هم آخر و عاقبت خیلی خوبی نداره.

همچین آدمی پس فردا که وارد جامعه بشه بلاهای زیادی سر خودش و بقیه میاره. بلاهایی که یه علتش، همون ترحم های بیجای پدر و مادره...