در فواید و ضوابط تخیل
خیال پردازی خیلی خوبه. ولی به شرط اینکه گام به گام و همزمان با واقعیت پیش بره.
مورد داشتیم توی خیالش عاشق یکی شده. بعدم تو خیالش باهاش ازدواج کرده. تو خیالش، بچه دار شدن. بچه ها رو بزرگ کردن. عروس و داماد گرفتن. الانم چند تا نوه دارن.
از آتیش اینجور خیال پردازی ها، هیچ دیگی گرم نمی شه.
آدم وقتی توی خیالش، عاشق یکی می شه، باید به فکر راهی برای فراهم کردم مقدمات خواستگاری کردن و بله گرفتن باشه. اگه راهش پیدا شد، بعد می شه راجع به مقصد ماه عسل هم خیال پردازی کرد.
خیال خوب، خیالیه که گام به گام پیش بره.
خوش به حال اونایی که خیال شون ضابطه مند خیال پردازی می کنه.
یعنی اول راجع به راه های پولدار شدن خیال پردازی می کنن، بعدش راجع به راه های خرج کردن پول.
ولی بعضیا اینجوری نیستن. یعنی خیالشون حوصله نداره راجع به راه های پولدار شدن تخیل کنه. اینا خیالشون فقط راجع به راه های خرج کردن پول رویا پردازی می کنه. اونم پولی که معلوم نیست کی و کجا باید به دست بیاد.
خدا هیچ قوه و استعدادی رو بی حکمت در وجود ما نذاشته. خدا به ما قدرت خیال پردازی داده تا باهاش واقعیت ها رو تغییر بدیم. تا دنیا رو به شکل رویاهای خودمون کنیم. به همون خوبی، به همون قشنگی و راحتی. خدا به ما قدرت خیالُ داده تا باهاش فردا رو بهتر از دیروز کنیم.
