بعضی ها فکر می کنن که دارن زندگی می کنن . ولی در واقع کاری که اون ها انجام میدن "زنده مانیه" نه "زندگانی" . زندگانی یعنی حیات طیبه ، یعنی رشد ، یعنی هر روز بهتر از دیروز بودن ، یعنی بزرگ شدن مدام ، یعنی قدم زدن در مسیر کمال ، یعنی دل بستن و دل خوش بودن به خدا ...
ولی در عوض زنده مانی یعنی : دست و پا زدن بیهوده ، فردا رو ندیدن ، یعنی در جا زدن و بعضی وقت ها هم ترقی معکوس داشتن ، یعنی هر لحظه به چیزی دل بستن ، دل خوشی های دم به دم ....
خانواده، باید جایی باشه برای رها شدن از قید و بند «زنده مانی» و رسیدن به شیرینی «زندگانی».
