ظرفیت بالا، باعث می شه تا آدم، به جای اینکه از بقیه متأثر بشه، روی اون ها تأثیر بگذاره.
مثلاً یه ظرف کوچیک آب، چون ظرفیتش پایینه، اگه یه قطره خون بیفته توش، همه اش نجس می شه.
ولی برکه، همون یه قطره خون رو هم در خودش حل می کنه تا پاک بشه.
آدم های با ظرفیت هم همینجوری هستن.
به جای اینکه عصبانیت بقیه روشون تأثیر بذاره، با خونسردی شون آتیش بقیه رو هم خاموش می کنن.
**
نقش بازی کردن همیشه هم کار بدی نیست.
مخصوصاً اگه آدم دلش با نقشی که می خواد بازی کنه، هماهنگ باشه.
یه وقتایی هست که بخوایم و نخوایم، ظرف تحملمون در حال سر رفتنه.
اینجور وقتا با اینکه طاقتمون طاق شده، ولی خوبه که ادای آدمای پر طاقت رو در بیاریم و نقش بازی کنیم.
جاتون خالی به یه حدیث از حضرت علی رسیده بودم که می گفت:
« حتی اگه بردبار نیستی، خودتُ به بردباری بزن! »
نقش بازی کردن همیشه هم کار بدی نیست.
خیلی از هنرپیشه ها از نقشی که بازی کردن، تأثیر گرفتن.
**
هر کسی بتونه یه گیاه دارویی یه یکی از عرقیات گیاهی رو معرفی کنه که جزء خواصش تقویت اعصاب نباشه، من بهش جایزه می دم.
درسته که آلودگی هوا و سر و صدا و زندگی صنعتی آدم رو بی حوصله و کم طاقت و کم تحمل می کنه، ولی میشه با گل گاو زبون و عرق بهار نارنج و اُستُخُدّوس و دم کرده ی چارگل به جنگ این چیزا رفت.
تازه این داروهای گیاهی علاوه بر تمدد اعصاب، به صورت اشانتیون، یه سری خواص دیگه هم داره.
**
