دین و دنیا

اعتقاد، رفتار و اخلاق صحیح

دین و دنیا

اعتقاد، رفتار و اخلاق صحیح

دین و دنیا
پیوندهای روزانه

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «بستگان» ثبت شده است

اطرافیان و نزدیکان هر انسانی، برای اون آدم، نسبت به بقیه یه سری اولویت ها دارن.

مثلاً تا وقتی بستگان نزدیک تر وجود داشته باشن، بستگان دور تر کسی از اون ارث نمی برن.

یا خدا وقتی پیامبر ما رو به پیامبری مبعوث کرد، اول از همه بهش فرمود: سراغ انذار دادن بستگان  نزدیکت برو.

توی انفاق و کمک و خدمترسانی هم  همین قضیه صادقه.

تا وقتی بین بستگان و نزدیکان  خودمون کسی رو سراغ داریم که محتاج کمک  ماست، فراموش کردن اون ها و پرداختن به دیگران، پذیرفته نیست.

** ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

اون آدمایی رو که ما بهشون میگیم بستگان و نزدیکان، خدا توی کتابش بهشون گفته: «اَرحام»

«اَرحام» با رحم و رحمت و مرحمت و مراحمت، همریشه ست.

انگار که خدا خواسته باشه به ما بفهمونه رابطه ی انسان با بستگان و نزدیکانش، باید از همچین جنسی باشه.

از جنس لطف و خدمت و رحمت .

پیامبر ما، همون پیامبر که برای خدمت به همه ی بشریت مبعوث شده بود، همیشه بستگانشُ دعا می کرد.  همون بستگانی که بهش سنگ می زدن!

ولی پیامبر، از سر همون لطف همیشگیش، دستاشُ به سمت آسمون بلند می کرد و میگفت:

خدایا! بستگان منُ ببخش. اینا نمی دونن که دارن چه کار می کنن.

می خوام بگم یه مصداق خدمت به اطرافیان، چشم پوشی کردن و بخشیدن اشتباهات اون هاست. ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۲۴

 بیاین به این سوال فکر کنیم که من و شما باید مراقب کیا باشیم؟

 اجازه بدید قبل از هر چیزی این سؤال رو از خود خدا بپرسیم و سراغ جواب رو  از آیه های قرآن بگیریم.

جای اونایی که رفیق این آیه ها نیستن خالی ، ولی آیه ای هست که می گه:

یا ایها الذین آمنوا !

تا اینجاش که مشخصه...

از هر کی معنیش رو بپرسی می گه: ای کسانی که ایمان آورده اید.

مهم معنی قسمت دومشه که فرموده: «عَلَیکُم اَنفُسُکُم»

این قسمت دوم ، دو تا کلمه ساده بیشتر نیست...

معنی رسمی و ادبی و خشک و خالیش هم می شه: «بر شما باد، خودتان را...»

یعنی چی؟

یعنی اول از همه به فکر مراقبت از خودتون  باشید.

بازم ساده تر بگم؟

ساده ترش می شه اینکه هر کسی اول از همه مراقب گلیم  خودش باشه و اون رو از آب بیرون بکشه ....

پس اول، خودمون!

اول از همه باید مراقب خودمون باشیم.

عاقلانه هم هست.

چون توی این وضعیت در هم بر هم دنیا، مهم نجات پیدا کردنه.

کسی هم که نتونه خودش رو نجات بده، چه جوری می خواد نجات غریق بقیه بشه...

اتفاقاً توی کلاس های هلال احمر و امداد و نجات هم به امداد گر ها همینُ یاد می دن. بهشون می گن: اولین وظیفه ی هر امدادگری اینه که خودش دچار سانحه نشه.

پس اول خودمون و بعد بقیه.

حالا این بقیه هم  حساب و کتاب داره.

حساب و کتابش رو هم کتاب خدا مشخص کرده.

اونجایی که فرموده: «اَنفُسَکُم و اَهلیکُم»

بازم یه عبارت دو کلمه ای  که معنیش می شه: «خودتون و اهلتون»

این اهلتون، یعنی خونواده تون . یعنی هر کسی قبل از بقیه باید مراقب اهل خونواده و نزدیکان خودش باشه...

پدر مراقب پسر و پسر مراقب داداش کوچیک تر ...

خواهر مراقب خواهر و مادر مراقب هر دوشون.

سؤال!

وقتی خوبِ خوب مراقب خودمون و خونواده مون بودیم، نوبت مراقبت از کی می رسه؟

جواب!

هر کی نزدیک تر، با استحقاق تر...

اول دوست درجه یک، بعد دوست درجه دو، بعد دوست ِ دوست، بعد هم  دوستِ دوستِ دوست.

اول همسایه دیوار به دیوار، بعد همسایه همسایه، بعد هم همسایه سر کوچه...

اول فامیل نزدیک، بعد فامیل میونه، بعد آشنای دور ...

 این وسط مهم اینه که  بدونیم سلسله و زنجیر این مراقبت ها هیچ وقت تموم نمی شه، اما با این وجود وظیفه ما نسبت به خودمون و آدم های نزدیکمون سنگین تر از مسئولیت ما نسبت به آدمای دور تره...

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۴ مرداد ۹۴ ، ۰۹:۱۴

 

 

میون شادی ها و با هم بودن ها ، میون جشن ها و سالگرد گرفتن برای خوشی هایی مثل تولد و ازدواج ، تا دوستان و فامیلهای  نزدیک باشن ، نوبت به آشنایان دور نمی رسه؛

اینجوری جا افتاده و همه هم رفتن زیر بار قبولش؛

ولی یه موقعایی می شه که دور ونزدیک ، دوست و آشنا ، همه و همه سر و کله شون پیدا میشه و بایدم بشه؛.

یه موقعایی مثل؛

مثل؛

مثل مراسم تشییع جنازه و  مجالس یادبود؛

اینجور وقتا دیگه نزدیک تر ها ، مانع دور تر ها نمیشن؛

اتفاقا هر چقدر که اون آشناهای دور تر ، بیشتر بیان  و مجلس شلوغ تر باشه ، پیش چشم مردم، با آبرو تره؛

می خوام بگم آشناهای دور، شاید به درد مجلس شادی نخورن، ولی توی مجلس عزا، حسابی مایه آبروداری هستن!

ولی خوش به حال اونایی که با بهونه هایی غیر از فوت و مجلس ترحیم هم از آشناهای دورشون یاد می کنن؛.

۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۵ مرداد ۹۴ ، ۰۰:۵۸

علما و دانشمند ها از قدیم و ندیم گفتن:

«نزدیک تر، مانع از دور تر می شه»

منظور اینکه تا وقتی بستگان نزدیک باشن ، نوبت به آشنایان دور نمی رسه؛

مثلا اگه قرار باشه برای یه مهمونی 20 نفر دعوت بشن ، اون بیست نفری دعوت میشن که  بیشترین و نزدیک ترین نسبت رو با دعوت کننده داشته باشن؛

به همین دلیل هم معمولا میون جشن تولد ها و مهمونی ها ، جایی برای آشنایان دور نیست؛

البته کسی هم توقع نداره که  فقط به خاطر یه سلام و علیک مختصر ، به جشن تولد ما دعوت بشه؛


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مرداد ۹۴ ، ۲۳:۴۰