فردا، روز شهادت قله ی
رفیع دانائیه.
روز شهادت دریاى پهناور علم و چشمه جوشنده حکمت
روز عروج معصوم هفتم و
امام پنجم ، حضرت امام محمد باقر، که سلام خدا بر او و خاندان پاک ترینش باد.
امام پنجم ما القاب زیادی داره ، القابی مثل هادی ، شاکر یا امین ، ولی معروف
ترین اونها همون باقر العلومه …
اولین کسی که امام ما رو
با وصف باقر العلوم توصیف کرد ، پیامبر اکرم بود …
سال ها قبل از تولد امام
باقر ، پیامبر مژده رویت این امام رو به جابر بن عبد الله انصاری داد و فرمود :
« اى
جابر! تو پس از من چندان زنده مىمانى که مردى از فرزندانم را که شبیهترین مردم
به من و نامش همنام من است، زیارت کنى. او را که دیدى، سلام مرا به او برسان و به
این سفارش من حتما عمل کن. او کسی است که علم را می شکافد، آن هم چه شکافتنی!»
جابر بن عبد الله انصاری،
برای عمل به سفارش پیامبر بود که در دوران کودکی و نوجوانی امام باقر به حضور ایشون می رسید و از حضرتش
تقاضای حکمت می کرد.
از حکمت هایی که امام باقر به جابر آموخت،
یکی هم این بود که:
اى جابر! تو را به پنج کار وصیت مىکنم:
اگر با تو ستم کردند، تو ستم مکن؛ اگر با تو خیانت کردند، تو خیانت مکن؛ اگر تو را
تکذیب کردند، خشمگین مشو؛ اگر تو را ستایش کردند، شاد و خرم نباش و اگر تو را نکوهش کردند، آشفتهگوى و
دلخور مگرد.
اى جابر! آسایش تن را در راحتى قلب بطلب و
راحتى قلب را در کمى خطا بخواه.
توشه خود را در این دنیا با کوتاه ساختن
رشته آرزوها برگیر.
با بسیار شمردنِ روزى اندک و اندک شمردن
طاعت بسیار، سپاس خداى را بگزار.
مال دنیا را همچون مالى دان که در خواب به
دست آوردهاى؛ مالی که چون بیدار شوى، چیزى از او با تو نباشد.
