پیامبر ما فرمود : از امت من نه چیز برداشته شده.
یعنی چی؟ یعنی در امت پیامبر نه چیز وجود نداره.
خب حالا می دونی یکی از اون نه چیز چیه؟
یکی از اون نه چیز فال بد زدن و نحس دونستتن چیزها ست.
حالا اگه جرأت داری بگو فلان عدد و بهمان رقم ، نحسه!
اگه جرأت داری بگو و بعد هم ادعا کن که از امت پیامبری!
بعضی از عدد ها زوج هستن و بعضی از عدد ها فرد.
بعضی از عدد ها اول هستن و بعضی های دیگه کلی مقسوم علیه دارن...
خلاصه شکی نیست که هر عددی خاصیتی داره.
ولی فکر نمی کنم هیچ آدم عاقلی قبول کنه که یکی از خاصیت های اعداد، نحس بودن اون ها باشه.
مثال همین عدد سیزده که این همه اسمش بد در رفته.
شما دقت کنید ببینید کجا قرار گرفته؟
بین دوازده و چاهارده. یعنی بین دو تا عدد خوش یمن.
انصافاً یه عدد، این ورش 12 باشه و اون ورش 14، اون وقت خودش نحس باشه؟
انصافاً همچین چیزی به عقل جور در میاد؟!
چند لحظه به این متن دقت کنید:
«آدم های زمان باستان، دوازده رو «دوجین» میگفتند و چون پس از آن را نمی شناختند، روی آن نام «دوجین شیطانی» گذاشتند. از اینجا، عدد سیزده نحس شد، چرا که پس از دوازده برای آنها ناشناخته بود و خبر از ابهام و تاریکی می داد.»
این متنی که خوندیم داره میگه ترس قدیمی ها از 13 به خاطر ناشناخته بودن اون بود.
ولی ما چی؟
برای ما هم 13 ناشناخته ست؟
شما رو نمی دونیم ولی ریاض دان ها اینطور فکر نمی کنن. چون اینقدر خواص جالب از عدد 13 سراغ دارن که دیگه جایی برای نحس بودن اون باقی نمونه.
ریاضی دان ها می گن : عدد سیزده، یه عدد طبیعیه. یه عدد طبیعی که بعد از ۱۲ و قبل از ۱۴ قرار داره. سیزده، ششمین عدد اول طبیعیه.
اما اگه از کوچه پس کوچه های قدیمی شهر، اونجایی که هنوز رگه هایی از خونه های قدیمی کاهگلی یافت می شه گذر کنیم، هنوز هم پلاکهای خونه هایی رو میشه دید که روی اون به جای سیزده نوشته شده دوازده به علاوه یک.
بگذریم از اینکه همین الآن هم چند تا از پیشرفته ترین بیمارستان های دنیا طبقه 13 ندارن و از طبقه 12 اون ها مستقیماً به طبقه 14 می رسیم!
اون وقت اسم دوره زمونه مون هم شده دوره زمونه علم و نابودی خرافات! انصافاً دوره زمونه ست داریم؟!
اگه بقیه روزای هفته رنگ و بوی اقتصادی دارن، جمعه رو باید با برچسب فرهنگ مشخص کرد.
جمعه ها، بانک ها و صرافی ها و اداره ها و بقیه جاها همه شون تعطیل هستن.
عوضش: سینماها شلوغن. سالن های تئاتر شلوغن، توی موزه ها و گنجینه ها و نگارخونه ها هم رفت و آمد زیاده....
جمعه، مال اینجور کاراست...
از پیامبر اکرم روایت شده که روز جمعه سرور روزهاست، و بر روزهای عید قربان و عید فطر نیز برتری دارد. در ساعاتی از روز جمعه، بنده هر چیزی از خدا بخواهد، خداوند به وی عطا می‌کند.
رسول خدا، در حدیثی دیگه فرمود: بهترین روزی که خورشید بر آن می‌تابد روز جمعه است.
امام صادق علیه السلام هم فرموده: در شب جمعه از گناهان اجتناب بورزید که گناه و عقاب در آن دو برابر است، چنانچه ثواب کار نیک نیز در آن دو چندان است.
باز هم از ایشون نقل شده که فرمودن:«صدقه دادن در روز جمعه دو چندان محسوب می‌گردد.»
از میون روزهای هفته، فقط اسم دو روز در قرآن اومده.
یکی شنبه، یکی هم جمعه.
شنبه برای یهودی ها در آیین خودشون، مثل جمعه برای ما مسلمون هاست. یعنی روز تعطیلی و نیایشه...
توی قرآن سوره ای به اسم جمعه داریم که خدا در اون فرموده: اذون نماز جمعه که گفته می شه، خرید و فروش و داد و ستد رو کنار بگذارید و به سوی یاد خدا بشتابید. ولی نماز که تموم شد، روی زمین پخش بشید و دنبال فضل خدا بگردید.
میگن توی جمعه، خوبی ها و بدی ها، دو برابر محاسبه می شن. پس امروز باید حواسمون بیشتر از روزای قبل جمع باشه...
واژه ها، الکی و بی حکمت با همدیگه هم خانواده نمی شن.
اینکه جمعه و جمع هم، با هم ، هم ریشه و هم خانواده هستن، حتماً یه حکمتی داره.
خدا جمعه رو خلق کرده واسه اینکه توش، جمع مون جمع باشه و دور هم باشیم.
برای نشستن یه نوه روی زانوی پدر بزرگش و برای دید و بازدید باجناق ها و جاری ها، چه روزی بهتر از جمعه؟!
جمعه فرصتیه برای اینکه آدم به کارهای نرسیده اش برسه.
اگه شنبه تا 5 شنبه ، گیر درس و کار و روزمرگی ها هستیم، عوضش جمعه ها رو مال خودمون و خانواده مون هستیم.
جمعه ها، می تونیم دور هم باشیم و برای دل خودمون زندگی کنیم.
می تونیم بزنیم بیرون،
می تونیم به جای رفتن سر کار توی خونه بمونیم و استراحت کنیم
می تونیم کتاب هایی که دوست شون داریم رو بخونیم و فیلم هایی که دلمون می خواد رو تماشا کنیم.
جمعه ها، بیشتر از هر روز دیگه ای، اختیار زندگیمون دست خودمونه ....
حساب جمعه رو باید از بقیه روزای هفته سوا کرد.
آخه جمعه یه روز ویژه ست.
یه سری اگه به مفاتیح الجنان بزنیم، می فهمیم اونقدر که برای امروز آداب و مستحبات نوشته شده، برای هیچ روز دیگه ای نوشته نشده.
جمعه یه روز ویژه ست و برای روزای ویژه، باید ویژه برنامه داشت.
ویژه برنامه های روز جمعه، بخش های خیلی زیادی رو شامل می شه.
غسل جمعه و نماز جمعه و دعای ندبه و دعای سمات، فقط بخشی از ویژه برنامه های روز جمعه هستن....
جمعه، روز دید و بازدیده. روز استراحت و مطالعه، روز نشستن و فکر کردن، روز راه افتادن و زدن به دل جاده. روز قشلاق رفتن. روز دور هم بودن و روز خلوت کردن....
توی فرهنگ دینی ما، اسم بعضی از اختتامیه ها شده عید.
اسم اختتامیه یه ماه روزه داری، عید فطره و اسم اختتامیه اعمال و مناسک حج، عید قربان.
جمعه هم اختتامیه یه هفته کار و تلاشه و توی احادیث ازش به اسم «عید جمعه» یاد شده.
عیدتون مبارک!
