در ستایش از حرکت
بزرگان ما به ما گفتن شرط ایمان اینه که امروز آدم با دیروزش یه جور نباشه.
یکی از راه های متفاوت کردن امروز از دیروز، اینه که امروز، جایی باشیم که دیروز اونجا نبودیم.
برای این کار، باید روی گزینه ی سکون و توقف، خط قرمز بکشیم و به حرکت فکر کنیم.
از ما حرکت، از خدا برکت!
**
برای اینکه بفهمیم از بین سکون و حرکت، کدومش به نفع و صلاح ماست، کافیه به نتایج سکون و حرکت نگاه کنیم.
آب رود، همیشه عین اشک چشم پاک و شفاف و زلاله.
فقط به خاطر اینکه رود، اهل درجا زدن نیست. رود اهل جاری بودن و حرکت داشتنه.
عوضش مرداب، هر چی می کشه، از همین بی حرکت بودن و درجا زدن می کشه.
حرکت، بوی زندگی می ده و توقف و سکون، بوی مرگ.
زندگی تون، سرشار از عطر خوش حرکت!
**
حرکت، اگه برای خدا، و محض رضای او باشه، منشأ اتفاقات بزرگ می شه.
روزی که حضرت ابراهیم، به خاطر خدا، به سرزمین مادری و پدری خودش پشت کرد، یکی از تاریخ ساز ترین حرکت های تاریخ شکل گرفت.
هجرت حضرت ابراهیم از سرزمین بابل، زمینه ساز شکل گیری بزرگ ترین ادیان و فرهنگ های الهی شد.
یهودیت، مسیحیت و اسلام، زائیده ی حرکتی هستن که حضرت ابراهیم آغاز کرد. حرکتی که در شروع، خیلی خیلی ساده به نظر می رسید. اما چون برای خدا بود، سرمنشأ تغییرات بزرگ شد.
**
نمیشه از حرکت های تاریخ ساز و با برکت گفت، اما از کودک خردسالی به اسم اسماعیل حرف نزد.
کی فکرشُ می کرد اومدن یه کودک خردسال به شبه جزیره ی عربستان، تاریخ و سرنوشت این شبه جزیره و کل دنیا رو متحول کنه.
روزی که ابراهیم، محض رضا خدا، حاضر شد همسر و فرزندشُ به یک بیابان بی آب و علف بیاره، یکی از مهم ترین حرکت های تاریخ اتفاق افتاد.
اگه ما امروز، ظهر به ظهر، اذون می گیم و رو به قبله، نماز می خونیم، اذان و نماز ما، نتیجه ی همون حرکت تاریخ سازه.
اومدن اسماعیل و مادرش از کنعان به مکه، زمینه ساز ولادت چهارده نور پاکی بود که ما، به عصمت و ولایت اون ها، ایمان داریم.
**
شبی که پیامبرمون، هراسان و مخفیانه از مکه به سمت مدینه حرکت کرد، باز هم یکی از تاریخ ساز ترین حرکت های تاریخ، اتفاق افتاد.
هجرت پیامبر از مکه به مدینه، مقدمه ای شد برای اینکه اسلام، از غربت و تنهائی سال های اول خودش، خارج بشه.
هجرت پیامبر از مکه به مدینه، مقدمه ای شد برای اینکه این دین تازه و نوظهور، کم کم همه ی شبه جزیره رو در بر بگیره و از مرزهای اون فراتر بره.
اون حرکت خالصانه، مقدمه ایه برای روزی که قراره اسلام، فراگیر ترین آئین عالم بشه.
حرکت، وقتی خالصانه و برای خدا باشه، زمینه ساز اتفاقات بزرگ می شه.
**
صفحه های تاریخ ما، سرشار از ذکر حرکت هائیه که با نیت خالص شروع شدن و نتایج بزرگ و ماندگاری داشتن.
حرکت امام علی از مدینه به کوفه، یکی از اون حرکت هاست.
حرکت و قیام امام حسین، از مدینه به کربلا هم همینطور.
اما امروز، قرار که راجع به حرکتی حرف بزنیم که بیش از همه، برای ما مردم ایران، مفید فایده بود.
سرنوشت ما مردم ایران، مدیون حرکت حضرت رضا، از مدینه به خراسان بزرگه.
حرکتی که برای همیشه خاک ایرانُ به عنوان پایگاه و حرم اهل بیت پیامبر، سند زد.
گاهی یک حرکت خالصانه، زمینه ساز خوشبختی نسل های پی در پی می شه.
حرکت حضرت رضا، به سرزمین ما، یکی از همون حرکت هاست.