بقیع، و ما چه می دانیم بقیع کجاست؟
(1)
بقیع ؛ یا بقیع الغَرقد ...
معنی اش زمینیست که دارای درخت باشد ، آن هم از نوع غَرقد که خودرو هست و پر از خار.
اصلش نام زمینی است در مدینه ، پیامبر دستور داد خارهایش را قطع کنند و قبرستان مسلمان ها باشد.
اول از همه عثمان بن مظعون را آنجا دفن کردند ، یار پیامبر بود و دوست علی ...
آنقدر دوست که مولا نامش را گذاشت روی یکی از پسر های ام البنین ..
قبر ام البنین هم همان بقیع است ، نزدیک قبر مادر شوهر ، فاطمه بنت اسد.
ابراهیم ، فرزند رسول خدا هم آنجاست ...
جمع خوب ها ، جمع تر از این نمی شود …
(2)
اسمش را جنت البقیع هم گفته اند .
ساده ترش می شود همان جائی که همه چیز ممنوع است ...
ایستادن، راه رفتن ، گفتن تاریخ و دیدن جغرافیا ...
حتی گندم ریختن برای پرنده ها هم ممنوع است ...
جایی که نگاه کردن ممنوع باشد ، گریه و زاری پیش کش ...
فارسی که حرف بزنی ، شرطه ها زبانت را می فهمند و حرف دلت را نه .
کنارشان ، داشتن دل هم ممنوع است …
سیوطی نوشته : دو آیه از قرآن در بقیع نازل شد ...
پیامبر که از بقیع برگشت، مردم شنیدند :
«فان مع العسر یسرا ، ان مع العسر یسرا »
یعنی : «راستی که بعد از سختی ، آسانی است
حقیقتا بعد از سختی آسانی است . »
خودمانیم ...
روزهای سختی است ؛ هم برای بقیع ، هم برای ما ...
(3)
مدینه تا دلت بخواهد ساختمان بلند دارد ، آنقدر بزرگ که نگذارند احد را یک دل سیر نگاه کنی...
بقیع ولی ساختمان ندارد ، جا به جایش سنگی گذارده اند یعنی که قبر کسی است .
کسی که با صاحب این شهر نسبتی دارد ، یا فرزندش بوده ، یا همسرش ، یا اهل بیت و پاره ای از جگرش .
سنگ که می گویم ذهنت را سراغ سنگ قبر های بهشت زهرای خودمان نفرست ...
سنگ که می گویم یعنی نزدیک ترین پاره سنگی که دم دستشان بوده ...
برای زن ها ، دو تا گذاشته اند و برای مرد ها یکی ...
از یارهای پیامبر زیاد دفن شده اند اینجا ...
دلش که می گرفت ، می آمد و برایشان استغفار می کرد و اشک می ریخت ...
آن روزها ، مثل این روز ها نبود ...
(4)
مدینه با همه آسمانی بودنش مثل خیلی از شهرهای زمین است .
همه خیابان ها و کوچه ها و هتل ها ، حتی همه مسجدهایش اسم دارند ...
هر جا که باشی نقشه ای ، تابلو یی ، نوشته ای ، خلاصه چیزی هست که بگوید کجا هستی و جایی که می خواهی بروی کجاست ...
همه جای مدینه همین خبر است ، همه جا ، الا بقیع ...
قبر های بقیع ، اسم و نوشته ندارند …
زیارت نامه کنارشان نیست …
دنبال اذن دخول هم نباید بگردی وقتی دورشان حصار کشیده اند …
دلشان خواسته ناشناس بمانند صاحب این قبر ها …
همانهایی که سنگ ریزه های مکه و بطحا هم می شناسندشان ….
باز ولی در آسمان ، سرشناس ترند تا روی زمین …
