خواهش و نیایش (10)
خدایا!
همه ی دار و ندار من توی این دنیا، اهل بیت پیامبرن. همه سرمایه ای که دارم، محبت و دوست داشتن این خانواده ست.
همون خانواده ای که تو هم دوستشون داری.
همین خانواده های که خونه هاشون، محل رفت و آمد فرشته هاست.
خدایا!
دست منُ از دامن این خانواده کوتاه نکن...
خدایا!
دنیا و آخرت، در کنار این خانواده خوشه. این خوشبختی و این سعادتُ ازم نگیر.
خدایا!
من مگه کی هستم؟
من نه سنگم، نه آهنم، نه فرشته.
من اگه خیلی زرنگ باشم، می شم مث همون آدمی که منُ از نسل اون قرار دادی.
همون حضرت آدم که وقتی ازش قول گرفتی و امتحانش کردی، دیدی بی عزمه.
خدایا!
خوب می دونم که با بی عزمی، با بی صبری و کم طاقتی به هیچ جا نمی رسم.
خودت یه کمکی بکن.
خودت این دل نا آروم و بی صبر رو، آروم و صبور کن!
خدایا!
خوب می دونم که بین همه بنده هات، یه بنده هایی که داری که راه و رسم زندگیشون مرام و مردونگیه.
آدمایی که اهل نارو زدن و تنها گذاشتن رفیقاشون نیستن.
آدمایی که فرشته ها اونا رو با دست به هم نشون می دن.
خدایا!
سر و کار منُ با همچین آدمایی قرار بده.
خدایا!
کاری کن که حتی برای یه روز و یه ساعت،گرفتار نامردا نشم.
