خواهش و نیایش (7)
خدایا!
اگه توی دنیا هیچ کسی رو نداشته باشم، تا تو با منی، احساس تنهایی نمی کنم.
اگه همه عالم بهم پشت کنن، کافیه تو ازم رو نگرفته باشی.
خدایا!
وقتی به داشتن تو فکر می کنم، احساس بی نیازی می کنم
وقتی یادم میاد که تو، با همه بزرگی و بی نیازیت، دوست داری که باهات حرف بزنم، به خودم افتخار می کنم.
خدایا!
هر چیزی رو که می خوای ازم بگیر. ولی خودتُ نه!
خدایا!
یه کاری کن ، همیشه خوبی هام فراموش کنم و بدی هامُ از یاد نبرم.
یه کاری کن خوبی هامُ کوچیک ببینم و بدی هام بزرگ .
یه کاری کن از خوبی کردن خسته نشم و به بدی کردن عادت نکنم.
خدایا!
مث همیشه خودم ُ به خودت می سپارم. مراقبم باش!
خدایا!
خوب می دونم هر کسی که فکر کرده برای خودش کسیه، به زمین خورده.
هر کسی که خواسته حرف، حرف خودش باشه، پشیمون شده.
یاد و هوشمُ سر جاش بیار تا من همچین اشتباهی نکنم.
حواسمُ جمع کن یا همیشه یادم باشه که همه کاره، تویی و غیر تو، همه هیچ کاره هستن.
خدایا!
یه وقتایی اگه زمین می خورم، خودت دستم بگیر. خودت بلندم کن!