بعضی ها می رن کافی شاپ و شربت شیرین خنک سفارش میدن ...
عوضش سفارش یه عده دیگه، قهوه تلخ بدون شکره. تلخِ تلخ!
سلیقه است دیگه.
یکی از شیرینی شربت خوشش میاد، یکی از تلخی قهوه بدون شکر. پارادوکس هم همینجاست. اونجایی که تلخی، باعث خوشی بشه و کام آدم رو شیرین کنه!
اگه تلخی نباشه، دیگه شیرینی های دنیا، شیرین نیستن.
اصلاً هر چیزی با ضد و مخالف خودشه که قدرش معلوم می شه.
بعضی وقتا برای اینکه طعم شیرینی زندگی رو بچشی، باید یه قهوه سفارش بدی....
یه قهوه ی بدون شیر و شکر. تلخ تلخ!
