ترس از ناشناخته بودن آینده، باعث شده تا توی خیلی از کشورها، رشته ای تأسیس بشه به اسم مطالعات آینده پژوهشی.
این رشته ی مطالعات آینده پژوهشی کارش پیش گویی نیست، کارش پیش بینیه.
پیش گویی، کار نوستر آداموس و اونائیه که از جادو و جمبل سر در میارن.
ولی پیش بینی، از عهده هر کسی که خدا عقل سالم بهش داده بر میاد.
اونایی که روی مطالعات آینده پژوهی کار می کنن، با همون عقل سالمی که خدا بهشون داده، میشنن وضعیت امروز و دیروز رو بررسی می کنن،بعد با یه سری ضرب و تقسیم پیش بینی می کنن که مثلاً تا ده سال دیگه قیمت نفت اینقدره، سوراخ لایه ازن اونقدره، جمعیت این تعداده، دمای کره زمین هم فلان درجه سلسیوسه...
بعد از این پیش بینی ها،نوبت به برنامه ریزی برای آینده می رسه.
آینده ای که دیگه قرار نیست مبهم و ناشناخته و ترسناک باشه...
البته آینده پژوهی و پیش بینی آینده فقط به درد دولت ها و شرکت ها و سازمان های بزرگ نمی خوره.
خود من و شما هم می تونیم واسه زندگی شخصی خودمون دست به آینده پژوهی بزنیم.
مثلاً می تونیم حساب کنیم با این وضعیتی که الآن داریم، دو سال دیگه و ده سال دیگه، احتمالاً کجا هستیم و چه شرایطی رو تجربه می کنیم.
ختم کلام اینکه: آینده ما،هم همین امروز داره ساخته می شه، و هم از همین الآن تا حدود خیلی زیادی قابل پیش بینیه...
