به قول اون بنده خدا، پوله، جون نیست که بشه گذاشت کف دست و ازش گذشت.
پوله!
جون رو همینجوری خدا مفتی به آدم داده، ولی پول، یه قرونش زیر پای فیله!
پس خیلی وقت ها، پول دادن برای خیلی ها، از جون دادن هم سخت تره. واسه همینم هست که طرف به همه مشتری هاش می گه: قربون شما برم!
ولی همون آقا، داده بزرگ بالای سر در حجره اش بنویسن : لطفاً تقاضای وجه دستی نفرمایید!
خلاصه که گذشتن از این چرکای کف دست، شیر خدا رو می خواد و رستم دستان. و گرنه نفس اماره پولدوست که به همین سادگی ها خاک نمی شه.
ولی اونایی که مث خود مولا بتونن این نفس رو با بخشش مال و دارایی خاک کنن، محبوب مولا می شن...
کسی هم که محبوب مولا شده باشه، دستش از دامن پر از مهر آقا کوتاه نیست.
خوش به حالش ...
