هنوز معلوم نیست که کجاها ساخته می شن.
یعنی جنسشون مث جنسای مغازه نیست که وقتی براندازش کنی، ببینی روش نوشته ساخت فلان جا.
ولی مسلماً با اجّی مجّی هم به وجود نمیان و یه جایی درست می شن. ولی کم پیش میاد که زمان و مکان ساخت و نام و نام خانوادگی سازنده اون ها به صورت دقیق معلوم بشه.
داریم راجع به شایعه صحبت می کنیم که هر روز، انواع و اقسام مدل هاش ساخته می شه، ولی بیشتر اوقات، ردی از سازنده هاش به دست نمیاد.
شایعه، مث آتیش می مونه.
مقابل همچین آتیشی، آدما چند دسته می شن.
بعضی ها مث فلز می مونن. فلز، حرارت آتیش رو انتقال می ده، ولی خودش آتیش نمی گیره. اونایی هم که مقابل شایعه مث فلز می مونن، خودشون شایعه رو باور نمی کنن، ولی هر جا می شینن، همون شایعه رو نقل می کنن و باعث انتشارش می شن.
بعضی های دیگه، مقابل شایعه مث چوب می مونن. چوب اگه آتیشی بهش برسه، هم خودش می سوزه، هم چیزای دور و برش رو می سوزونه.
اما، بنازم به اونایی که مقابل شایعه، نارسانای نارسانا هستن. یعنی نه خودشون داغ می شن و می سوزن، نه بقیه رو به داغی و آتیش خودشون می سوزونن. درست مث دسته ی قابلمه که کنار آتیشه، ولی زور آتیش بهش نمی رسه!
