شیطون، درسته که به خاطر تکبر و خود بزرگ بینی به آدم سجده نکرد، ولی توی ماجرای سجده نکردن ابلیس، پای حسادت هم وسط بود.
حسادت، باعث می شه تا حسود حاضر به اعتراف خیلی چیزا نباشه.
سجده کردن شیطون هم یه جور اعتراف بود به برتر بودن آدم.
ولی ابلیس نسبت به همین برتر بودن آدم، حس حسادت داشت و نخواست که به همچین اعترافی تن در بده.
اگه خیلی ها، قبل از غدیر و بعد از غدیر و روز عاشورا و بعد از اون، مقابل امام زمانشون صف کشیدن، یه دلیلش همین حسادت بود.
اعتراف و سر خم کردن پیش پیامبر و امام، دل خالی از حسادت می خواد.
