معمولا شروع آشنایی و سلام به اختیار خودمونه …
به همین دلیل هم هست که بنده های سفارشی خدا ، همون هایی که خدا اسمشون رو گذاشته عباد الرحمان ، عادت دارن با هر کسی دوست و آشنا نشن …
مثلا سر و کارشون که با جاهل جماعت بیفته ، یه سلام خشک و خالی میدن که معنیش همون والسلام خودمونه و بعد هم رد میشن و می رن …
ولی خدا حافظی اینجور نیست …
خیلی از وداع ها بیشتر از روی جبره تا اختیار …
اینجور وقتا دل همه با هم بودن رو می خواد ولی حریف تقدیر نمی شه شد …
عوضش رسم و رسومی هست که باهاش میشه لحظه های تلخ رو شیرین کرد ….
رسم اول جدایی، بدرقه کردنه …
بدرقه کردن هم یه چیزیه توی همون مایه های استقبال و پیشواز…
همینکه دو تا بنده خدا مدتی رو خواه یه سال ، خواه یا ساعت با هم باشن ، همین با هم بودنشون منشاء حق و حقوقی میشه که یکیش حق بدرقه ست …
یعنی اینکه وقتی گفت : با اجازه شما می خوام از خدمتتون مرخص بشم همون جور که روی مبل لم دادی براش دست تکون نده ، بلند شو حد اقل تا دم در همراهیش کن …
خدا و پیغمبرش رو اینجوری بیشتر خوش میاد …
یکی از آداب و رسوم وداع ، هدیه دادنه …
حالا لازم نیست زیاد هم سنگین و رنگین باشه …
هر کسی به قدر وسع و کرم خودش ، اگه سر کیسه رو شل کنه و برای اون یکی هدیه بخره ، باعث میشه طرف دیگه با دیدن هدیه یاد ما بیفته و دلش برامون تنگ بکشه و دوباره بیاد پیشمون برای یه سلام تازه تر …
حالا نگاه به زندگی ها و مسلمونی های این دوره زمونه نکن ، ولی خدا فرموده : زن و شوهر هم که می خوان از هم جدا بشن ، هر کدوم که میلشون بیشتر به جدائیه و بیشتر کارد به استخونش رسیده ، موقع طلاق با یه هدیه ای ، چیزی ، از دل طرف دیگه در بیاره تلخی رفتارش رو ….
تعجب داشت؟ می دونم !
موقع خداحافظی و وداع باید هدیه داد. ولی حتما که نباید هدیه نقدی و سنگین باشه …
شما یه خودکار هدیه بده ..
اصلا یه بیت شعر یادگاری بنویس میون دفتر خاطرات طرف ، پاش هم امضا و تاریخ بزن تا هر وقت رفت سراغش به یادت بیفته و همچین از ته دل بگه : یادش بخیر !
یادت هم باشه که بزرگان که هم از ما با تجربه تر بودن ، هم عاقل تر و سر ذوق تر ، گفتن :
نام نیکو گر بماند زآدمی
به کز او ماند سرای زرنگار
و اما مهمترین و واجب ترین رسم خداحافظی ، همون خداحافظیه …
یعنی اینکه همدیگه رو بسپاریم به همونی که بهترین حافظ و مهربون ترین نگهبانه …
باید دست مهربون خدا رو پشت و پناه هم کنیم و پشت سر طرف برای سلامتیش چار قل بخونیم …
باید برای هم دعا کنیم و هر چی آرزوی خیر و خوب داریم بریزیم به پای هم …
بعد هم از خدا بخوایم که طرفمون سالم بره، ولی خیلی زود هم صحیح و سالم برگرده و بهمون سلام کنه …
