دوره زمونه عوض شده. جنس معاشرت ها فرق کرده. حتی یه انواع و اقسام تازه ای از معاشرت پیدا شده.
خب این اقسام تازه هم آداب لازم داره.
الآن، خیلی وقتا، خیلیامون از پشت گوشی و تبلت و لپ تاب با بقیه معاشرت می کنم. خب این معاشرت های دیجیتالی هم آداب لازم داره.
همینجوری نمی شه آدم سرشُ پایین بندازه و گروهُ ترک کنه. باید خداحافظی کرد. باید حلالیت طلبید. باید بابت ترک گروه، عذرخواهی کرد. بی خبر نمی شه گذاشت و رفت.
الآن سر خیلیامون به شبکه های اجتماعی گرمه. یکی دو تا هم نیستن که. بعضیا همزمان عضو ده تا شبکه ی اجتماعی هستن. توی هر شبکه ای هم عضو ده تا گروهن. ده ده تا، می شه به عبارتی صد تا.
خارجیا به آداب معاشرت در شبکه های اجتماعی می گن: « نِتیکت»
فرهنگستان زبان ما هنوز فرصت نکرده برای کلمه معادل فارسی بسازه. ایشالا سال های بعد، سر فرصت.
می گن تا ساخته بشه، اسمشُ نگو، خودشُ بگو.
چشم!
یکی از آداب معاشرت در شبکه های اجتماعی اینه که بدونیم:
«هر کامنت جایی و هر لایک مکانی دارد.»
فارسی ترش می شه اینکه:
«هر «نظر» جایی و «احسنت» مکانی دارد»
