خوش به حالت کلاغچه

یکی از قدیمی ترین آرزوهای بشر، آرزوی پرواز بوده. حتی انسان های اولیه هم وقتی به کلاغ ها و گنجشکا نگاه می کردن، یه آهی می کشیدن و می گفتن:   «پاتو پایتینگا بوم بوم»

یعنی چی؟

یعنی: خوش به حالت کلاغچه. هر جا بخوای پر می کشی.

به خاطر همین آرزو بود که بشر بالن اختراع کرد، هوایپما و بالگرد ساخت. فضا پیما فرستاد فضا. ولی عشق آدمیزاد به ارتفاع هنوز که هنوزه اقناع نشده. اصلاً این حس اقناع بشو نیست. آدمیزاد  در هر موقعیت و ارتفاعی که باشه، بازم دوست داره بالاتر بره. دوست داره بلند پروازی کنه.

فرق بین خواستن و هوس کردن

خیلی فرقشونه، شاید از زمین تا آسمون.

اینکه چیزی رو  واقعا بخوای، یا اینکه فقط اون رو هوس کنی…

هوس ها زودگذرن، میان و می رن، خیلی زود شعله ور میشن و زود هم  فروکش می کنن.

ولی خواسته ها، یه شبه به وجود نیومدن که یک شبه هم از یاد برن.

کسی که واقعا از تمام وجودش چیزی رو می خواد، هیچ وقت راضی به دست روی دست گذاشتن نمی شه…

بلند می شه و با جدیت تمام  شروع می کنه به تقلا، شروع می کنه به این در و اون در زدن و  امتحان کردن راه های مختلف.