خدا، جایی در لا به لای آیه های سوره ی صافات فرموده: یکی از شیعیان نوح، ابراهیم بود.
میون زمانه ی حضرت نوح و حضرت ابراهیم، قرن ها فاصله ست.
اما خدا، ابراهیمُ شیعه ی نوح معرفی کرده. ابراهیم، شیعه ی نوحه، چون در همون راهی قدم می زنه که نوح در اون قدم زده. در راه هر کسی که قدم بزنیم، شیعه ی همون کس هستیم!
شیعه ی جعفری کسیه که راهش، راه امام صادق باشه. کسی که پا جای پای او امام بذاره.
