خواهش و نیایش (4)

خدایا!

از گریه ای که به خاطر  افسوس دنیا باشه

از خنده ای که  تو رو خوش نیاد

از عصبانیتی که به خاطر تو نباشه...

از  هر حال و احساسی که رنگ تو رو نداشته باشه، به خودت پناه می برم.

پناهم بده....

 

خدایا!

خودم رو توی خواب و بیداری

توی راحتی و گرفتاری

توی خوشحالی و بی حالی...

توی همه لحظه ها و ثانیه هام، به تو ، و  فقط و فقط به خودت می سپارم...

بهترین نگهدار!

نگهدار و نگهبانم باش!

خدایا!

یه کاری کن که فقط و فقط از خودت حساب ببرم.

اینجوری چیزای غیر خودت،  پیش چشمم کوچیک تر از اونی به نظر میان که بخوان منُ بترسونن...

خدایا!

 یه کاری کن که توی زندگی،  فقط از دو تا چیز بترسم.

یکی بزرگی و ناراحتی تو، یکی هم اشتباه های خودم.

خدایا!

امروز ازت هوش و حواس می خوام.

هوش و حواسی که اجازه نده بازی بخورم و  جوگیر بشم.

خدایا!

ازت دو تا چشم باز و یه حواس شش دنگ می خوام.

اینجوری، کسی نمی تونه از احساساتم سوء استفاده کنه.

خدایا!

شنیدم بنده های با ایمانت، خیلی زرنگن.

امروز، ازت زرنگی رو می خوام.

‌

خواهش و نیایش (3)

خدایا!

همینقدر دستم اومده که شرافت و بزرگی به پول و میز و نام خانوادگی نیست.

شریف، کسیه که تو بهش شرافت داده باشی.

ازت شرافت و بزرگی و انسانیت می خوام.

 همه اینا رو بهم  ببخش و چیزی رو که بخشیدی، هیچ وقت ازم پس نگیر.

 

خدایا!

داشتن یه جفت چشم باز و بیدار، نعمت کمی نیست.

ازت چشمی می خوام که  وقتی باید بیدار باشه، خوابش نبره.

چشمی که وقتی باید خوب ببینه و نگاه کنه، سنگینی پلک هاش مزاحمش نشه.

ازت چشمی می خوام که به دل راه داشته باشه.

نگو که لیاقت داشتن همچین چشمی رو ندارم.

 

خدایا!

من  از  «صبوحی» و «می صبح دم» و اینجور چیزایی که حافظ و بقیه می گن  چیز زیادی سر در نمیارم.

فقط همینقدر می دونم که یه چیزایی هست که فقط به اونایی که این ساعت ها بیدار هستن میدی.

یه نعمت هایی هست که فقط روزی سحر خیز ها می شه.

بی نصیبم نذار.

خدایا!

کمکم کن تا به ندونستن عادت نکنم.

بهم جرأت بده تا وقتی چیزی رو نمی دونم ، خجالت بکشم و  اعتراف کنم که نمی دونم.

خدایا!

بهم جرأت سوال کردن بده. ولی نه هر سوالی.

سوالی که هم تو رو خوش بیاد،‌ هم منُ کامل تر کنه...

 

خواهش و نیایش (2)

خدایا!

تو، همیشه اهل آسون گرفتنی.

کاشکی منم، گاهی وقتا مثل تو بودم.

تو، همیشه اهل مهلت دادنی.

کاش منم بعضی وقتا می تونستم  طعم  شیرین صبر و  تحمل رو  بچشم.

تو، چشم پوشی و عیب پوشی کار هر روز و هر شبته. کاش منم  از تو و بنده های خوبت، بزرگواری و گذشت رو یاد می گرفتم.

خدایا!

موقعیتی رو برام پیش نیار که مجبور بشم برای رسیدن به خواسته هام،  از آبرو و حیثیت خودم مایه بذارم.

خدایا!

منُ غیر از خودت، به کسی محتاج نکن و اجازه نده دستم پیش کسی غیر از خودت دراز بشه.

خدایا!

 تا وقتی بنده های خوبی داری که روی زمینُ تو زندگی می کنن، اون هایی رو که دوستشون نداری سر راه من سبز نکن...

خواهش و نیایش

خدایا!

امروز ازت می خوام سرمُ بالا بگیری.

اینجوری می تونم یه بار دیگه آسمون بی کرانه تو رو تماشا کنم و یادم بیاد که دنیا، فقط همین زمین خاکی نیست.

اینجوری عوض اینکه همیشه به زمین و محدودیت هاش فکر کنم، یه وقتایی هم ذهنم می ره سمت آسمون و وسعتش..

خدایا!

امروز ازت چشم باز و وسعت دید می خوام.

چشمی که به درهای بسته خیره نمونه و افق های دور رو تماشا کنه.

چشمی که به جمال تو روشن باشه.. 

خدایا!

وقتی روزی رسون تویی، کمک کن چشمم به دست این و اون نباشه.

وقتی  هیچ وقت منُ تنها نمی ذاری، کمک کن تا حضور همیشگیت رو حس کنم.

اینجوری در خونه قلبمُ روی  احساس تنهایی و نا امیدی باز نمی کنم.

خدایا!

وقتی بهترین فریاد رس خودتی،  به فریاد هم جهت بده و کاری کن تا مقصد همه حرفا و واگویه هام خودت باشی....