به غیر از آدم و حوا، هر انسانی رو که تصور کنی، مسیح هم که باشه، از زن متولد شده؛
زن بودن یعنی انتقال ارزش های انسانی در طول هزاره ها
آغوش مادر، یعنی اولین مدرسه، اولین مکتب
زن یعنی کانال بشریت، یعنی عروج گاه مرد؛
می گفت: « دلم خیلی چیز ها می خواد که نداره
دلم، حق داره خیلی چیز ها داشته باشه؛
ولی می نویسم: فرزند؛
روی همه خواسته هام خط می کشم؛»
آدم حسود و کینه ای برای اینکه به دشمن خودش ضربه بزنه، حاضره حتی خودش رو هم به کشتن بده.
قصه اون وزیر یهودی پادشاه که چشم دیدن مسیحی ها رو نداشت، راجع به همین موضوعه.
این قصه رو آقای مولانا در مثنوی گفته و چقدر هم قشنگ گفته....
قصه از این قراره که وزیر، از پادشاه می خواد که الکی اون رو به جرم مسیحی بودن، عزل کنه و بده دست و پاش رو هم قطع کنن!
فقط به خاطر اینکه مسیحی ها، واقعاً باور کنن که وزیر مسیحی بوده و دورش جمع بشن و اینجوری شناسائیشون کنه و بتونه حسابشون رو برسه!
