بعضی ها خوشبختی رو توی «آرمانشهر های خیالی» و «یوتوپیا» ها و «مدینه های فاضله» جست و جو می کنن ...
شهر هایی که هر جا باشن، مطمئناً روی زمین پیدا نمی شن....
ولی بعضی های دیگه ثابت کردن که روی همین زمین خاکی هم میشه خوشبخت شد.
می شه به جای آرمانشهر، اهل تهران و کاشان و مشهد و شهر های دیگه بود اما روی خوشبختی رو هم دید...
هر کی یکی رو پیدا کنه که بگه توی این دنیا دنبال خوشبختی نیست، ما اول به جوینده جایزه می دیم، بعد «یافته شده » رو هم معرفی می کنیم به یه روانشناس خیلی خیلی خوب...
بی تعارف، همه مون دوست داریم خوشبخت بشیم.
بگو ایشالّا.
خوشبختی، مانند توپ فوتبال است. وقتی از ما دور می شود دنبال آن می دویم و وقتی می ایستد با یک ضربه آنرا از خود دور می سازیم .
اینُ یه نفر به نام شاتوبریان گفته...
از شما چه پنهون ما خودمون هم نمی دونستیم این شاتوبریان کیه، ولی سرچش که کردیم دیدیم هم اسم یه غذای فرانسویه، هم اسم یه نویسنده، شاعر و سیاست‌مدار فرانسوی که بنیانگذار رمانتیسم هم هست. بین خودمون باشه ولی من این رمانتیسمُ هم دقیقاً نمی دونم چیه.
**************
احادیث می گن زرنگ واقعی کسیه که توی این دنیا، مومنانه زندگی کنه.
زرنگ کسیه که با همین سرمایه محدود دنیایی، جوری داد و ستد کنه که دست آخر بتونه بهشت بی نهایت رو بخره.
زرنگ کسیه که بازی زندگی رو برنده بشه . قرآن هم می گه : برنده، کسیه که اهل ایمان باشه.
