خریدار سیاستمدار، خریدار بی سیاست

می گن: سیاست علمیه که می گه:

چه کسی برنده میشه؟ چی رو برنده میشه ؟ چه وقتی برنده میشه ؟ کجا برنده میشه ؟ چه جوری برنده میشه و چرا برنده میشه؟

تعریف سیاست اگه این باشه، خریدار با سیاست کسیه که همیشه با خودش بگه:

چی رو بخرم ؟ با چه قیمتی بخرم ؟ چه جوری بخرم ؟  از کی بخرم ؟ کی بخرم ؟ کجا بخرم ؟ اصلاً چرا بخرم؟!

این از خریدار  سیاستمدار؛  و اما  می مونه خریداران بی سیاست!

خریداران بی سیاست، زیاد اهل مشغول کردن و کار کشیدن از ذهن معصومشون نیستن...

چند تا جمله کلیشه ای هم دارن که معمولاً بعد از هر خریدی، خاطر خودشون رو باهاش تسلی می دن، مثلاً میگن :

« یه دفعه ای دیدم و پسندیدم.»

یا: «اتفاقی چشمم رو گرفت »

یا «ارزون می داد، منم خریدم »

از همه بدتر، اون هایی که  خیلی خلاصه میگن  : «همین جوری!»

به قول بعضی ها : «هوی جوری!»

خوبی خریدار های بی سیاست به اینه که اگه یه مدت به بازار و پاساژ و فروشگاه زنجیره ای سر نزنن،  ممکنه خیلی ها ورشکست بشن....

اندازه بقال سر کوچه عقل داشته باش

وقتی می ری دستی دستی نصف حقوق ماهانه خودت رو می دی  تا  چیزی بخری که  با فرض خوش سلیقه بودنت، غیر از قشنگی پشت ویترین، هیچ فایده دیگه ای نداره؛

وقتی می ری با اقساط بیست و چهار ماهه و با هشت تا ضامن، رایانه ای می خری که  شش ماه دیگه نصفه قیمته و تا آخر عمرش هم نود درصد امکاناتش، بی استفاده می مونه،

وقتی یه لباس رو فقط برای یه مهمونی دو ساعته می خری

وقتی عادت داری گوشی همراهت رو سال به سال عوض کنی و پول بی زبون مملکت رو که از بدشانسی دست تو افتاده می ریزی به جیب اجانب،

همه این ها یعنی اینکه هنوز مونده تا مطابق سیره عقلا رفتار کنی...

یعنی، دکتر و مهندس و دانشجو هم که باشی، هنوز مونده تا عقلت به اندازه بقال سر کوچه و دست فروش کنار خیابون بزرگ بشه...

حالا افلاطون شدن و  اینا، پیشکش!