بعضی جاها، وقتی هیچ جوری نمی شه با گزینه های روی میز سر کرد، باید کلاً خود میزُ عوض کرد.
مثلاً می ری عروسی، می شینی پشت یه میزی که همه ی میوه ها و شیرینی های خوبشُ مهمونای قبلی خوردن.
هر چی هم منتظر می مونی که برات ظرف میوه ی تازه بیارن، یا حداقل بیان و پوسته های میراث مهمونای قبلیُ از جلوت بردارن، خبری نمی شه.
خب در چنین وضعیتی، بهترین کار اینه که آدم، خیلی سریع بی خیال این یکی میز و گزینه هاش بشه و بره پشت یه میز دیگه بشینه.
به همین سادگی، به همین خوشمزگی ...
خواهرا، توری سفید رو گرفته بودن بالای سرش...
عمه، قند می سابید.
مادرش، رفته بود صندلی بیاره واسه عاقد که مجبور نباشه سر پا بایسته..
فیلمبردار، ازش خواسته بود قرآنُ باز کنه و دوتائیشون جلوی دوربین، قرآن بخونن...
خودش، ولی دلش نمی خواست برای غیر خدا قرآن بخونه، حتی اگه اون غیر خدا، فیلم روز عقدشون باشه...
چشماشُ بست و دلشُ برد در خونه اش..
عاقد که داشت می پرسید «آیا وکیلم؟»، عروس رفته بود خوشبختی بچینه از شاخه فضل خدا...
اجازه بدید یه مثال دم دستی و خودمونی بزنم!
بعضی ها هستن که وقتی به یه مهمونی یا به یه عروسی دعوت میشن، ته دلشون قند آب میشه. اما بعضی های دیگه وقتی دعوتشون می کنی عروسی، از این ناراحت می شن که چرا به این دیری خبر دار شدن؟
چرا توی بله برون حاضر نبودن؟
چرا فقط خودشون دعوت شدن و مامانشون دعوت نشده؟
چرا گوشه کارت عروسی تا شده؟
چرا شام دعوت نشدن؟
حالا شما جزء کدوم یک از این دو تا دسته هستید؟!
جزء اونایی که با دیدن کارت دعوت، ته دلشون قند آب میشه یا جزء اونایی فقط چرا چرا می کنن؟
یکی از راه های کسب دوستای جدید ، شرکت در مهمونی ها و عروسی ها و جشن تولد و سالگرد ازدواج و وفات و خلاصه مراسماتی از این دسته؛
مثلا توی یه عروسی ، اگه فامیل عروس باشیم ، می تونیم چند تا آشنا از میون فامیل های داماد برای خودمون دست و پا کنیم؛
یا توی یه جشن تولد می تونیم با دوست دوستمون که اون هم برای عرض تبریک اومده بیشتر آشنا بشیم؛
البته به شرطی که در این جور مراسم، معارفه ای میون ما و اونهایی که ممکنه ما نشناسیمشون برقرار بشه؛
حالا ممکنه بگی : «پس ما باید شانس بیاریم که میزبان بدونه و یادش باشه که باید بیاد و معارفه رو انجام بده ؟»
باید در جواب عرض کنم : اگه همچین شانسی بیارید که خیلی خوبه ولی اگه در غیر این صورت می تونید کم شانسی خودتون رو با پا پیش گذاشتن جبران کنید؛
مثلا خودتون از میزبان بخواهید که بقیه رو به شما معرفی کنه یا اینکه مستقیما سراغ بقیه مهمون ها برید و از نسبتشون با میزبان بپرسید؛
کار سختی نیست؛ باور کن!
