هر پیچی، یه پیچ گوشتی مخصوص می خواد. پیچ ریز، یه جور پیچ گوشتی لازم داره. پیچ متوسط یه جور، پیچ درشت هم همینطور.
آداب معاشرت هم همینطوره. آدم با استادش باید یه جور سلام و علیک کنه. با همکلاسی و رفیقش یه جور، با پدر و مادرش یه جور، با همسایه ی جدیدشون یه جور دیگه.
ولی مگه فقط ایناست. آدم با داداش خودش، توی خونه یه جور باید حرف بزنه، توی مهمونی یه جور. جلوی پدر و مادر یه جور، وقتی اونا نیستن یه جور.
کلاً مقوله ی بسیار پیچیده ایه این مقوله ی آداب معاشرت. اصلاً نمی شه سرسری گرفتش.
