سوال واجب، سوال حرام

یکی از سوء استفاده های حرومی که میشه از مهارت پرسشگری کرد ، تجسسه .

ساده ترش میشه همون سرک کشیدن توی زندگی خصوصی خلق الله .

یعنی همون کاری که خدا شدیدا نهی کرده از پرداختن بهش ...

فضولی هم  البته بهش میگن و از همون دور هم پیداست که طرح همچین سوال هایی به هیچ وجه مورد پسند خدا نیست و حرومه ...

در کنار  سوال های حروم ، صد البته که  سوال های واجب و خیلی خیلی ضروری هم پیدا میشن ...

سوال هایی که خجالت بردار نیستن و باید  به وقتش و از اهلش پرسیده بشن ...

خودمویم : تا حالا شده  چیزی رو که لازم بوده بپرسید به خاطر کم رویی یا غرور یا بی حوصلگی نپرسید و بعدا بفهمید  دستی دستی چه بلایی رو سر خودتون آوردید با  نپرسیدنتون ...

شده ؟

به من و شما چه؟!

واقعاً به من و شما  چه؟!

 رازای زندگی  همسایه‌هامونُ می‌گم.

انصافاً با جاسوسی کردن و سرک کشیدن توی زندگی‌ همسایه ها، چقدر به حقوق ماهیانه‌مون اضافه می‌شه؟

حالا حقوق و اضافه حقوق هیچی!  اصلاً فیزیک عالم این‌ طوریه  که اگه توپُ  به دیوار کوبیدیم، دیوار هم توپُ به طرف ما می‌کوبه؛ مرحوم نیوتن هم همین قضیه رو ثابت کرده.

پس طبق قانون اول و دوم نیوتن، اگه راز پوشیده‌ ی کسی رو برملا کردیم، رازهای محرمانه‌ زندگی خودمون هم بر ملا میشه. اگرم توی زندگی در و همسایه سرک بکشیم، توی زندگیمون سرک می کشن.

 همسایه‌ خوب، همسایه‌ ایه  که کاری به زندگی خصوصی همسایه‌ هاش نداره؛

الا  اینکه  آقا یا خانم همسایه، خودش شخصاً ‌ بیاد  و در خانه‌ رو  بزنه و مشکل خصوصیشُ  به نیت کمک گرفتن در میون بذاره.

همچین وقتایی اولا نباید حرف خصوصی همسایه‌ رو سر کوچه برد، ثانیاً باید آستین بالا زد و  کاری کرد.