خدایی داریم که هر وقت به روی ما بخنده، روز و شب مون عیده.
خدایی که بلده چه جوری مهمون نوازی کنه، خدایی که خوب می دونه چه جوری برای مهمونی سی روزه ش، اختتامیه بگیره.
امروز یکی پیامک فرستاده بود که:
سفره های سحری، خدا حافظ!
شربت های تگری، خدا حافظ!
زولبیا، بامیه، خدا حافظ!
چایی دیشلمه، خدا حافظ!
ظرف حلوا، خدا به همراهت
دوغ نعنا، خدا نگهدارت!
