حق مث یه رودخونه ی همیشه جاری می مونه.
این رودخونه، یه وقتا و جاهایی خیلی پر آب و عمیق و پر تلاطمه؛ جوری که هر چی بیفته توی مسیرش باشه رو با خودش می بره.
ولی یه وقتایی هم تبدیل به یه آب باریکه ی ضعیف می شه.
ولی مهم اینه که این رودخونه هیچ وقت خشک نشده و قرار هم نیست خشک بشه.
می خوام بگم حق، ممکنه بعضی وقتا ضعیف و نحیف بشه، ولی از بین نمی ره و نمی میره.
یادمون باشه حتی آب باریکه های ظاهراً ضعیف هم می تونن سنگای محکمی که سر راهشون باشه رو متلاشی کنن.
