طعم دهنده ای به نام یاد خدا

یه غذا ممکنه از از ترکیب ده ها نوع حبوبات و سبزی جات و مواد پروتئنی  مختلف تشکیل بشه. ولی همین غذای پرمایه ممکنه مزه ای نداشته باشه.

عوضش بعضی از غذاهای خیلی ساده هستن که  طعم و مزه شون آدمُ از خود بی خود می کنه.

زندگی هم هیمنجوره.

بعضیا توی زندگی شون، همه جور امکاناتی دارن. پول دارن. خونه دارن، زمین و کارخونه و باغ و شرکت دارن، ولی از زندگی شون لذت نمی برن. یعنی زندگی و دارائی شون به کامشون مزه نمی ده.

عوضش بعضیای دیگه یه زندگی خیلی ساده و  ابتدایی دارن، ولی از همین داشته های کم خودشون لذت می برن.

فرق این عده ی دوم با اون عده ی اول،  یاد خداست.  یاد خدا، مزه و شیرینی زندگیه.  هیچ چیزی هم نمی تونه خلاء این مزه و شیرینی رو پر کنه.  خدا خودش فرموده که هر کس از  یاد من غافل بشه، طعم زندگی رو نمی چشه.

این لحظه های سحرگاهی، لحظه هایی هستن برای چشیدن طعم شیرین یاد خدا. لحظه هایی هستن برای طعم دار کردن زندگی  با چاشنی بندگی.  این لجظه ها رو قدر بدونیم.شی

دور کن: بدی های خودت، خوبی های بقیه را

خوب یادمه بچه که بودیم و سنّمون به مدرسه ابتدایی بیشتر قد نمی داد ، از اردیبهشت به بعد نوبت دوره بود .

 کتاب ها تموم شده بودن و ما هنوز یه ماه دیگه باید می اومدیم مدرسه . به همین خاطر هم معلم  شروع می کرد به دوره .

 زنگ فارسی ،  دوره فارسی . زنگ ریاضی ، دوره ریاضی ، زنگ بعد ، دوره علوم .

دوباره از اول کتاب شروع می کردیم و خونده ها رو یه بار دیگه می خوندیم . فایده دوره فقط و فقط یاد آوری بود . ولی همون یه فایده، کلی فایده دشت .

خیلی چیز ها رو که میدونستیم ولی یادمون رفته بود ، با دوره یادمون می اومد و  وقت امتحان ، بیستمون با یه سؤال بی جواب خراب نمی شد. 

 گاهی به این فکر میکنم چقدر خوبه هر چند وقت یه بار بشینیم و  زندگیمون رو دوره کنیم .

 بدی های خودمون و خوبی های بقیه رو .

عجب ای دل عاشق، تو هم حوصله داری

دله دیگه ...

وسعتش وقتی مث دریا باشه ، خب بعضی وقت ها هم مث دریا ، بی قرار می شه.

اینجور وقت ها باید دنبال یه چیزی بگردی برای آروم کردن موج های بی قراریش.

راه حل های زیادی هم دور و برت هستن . از دارو گرفته تا جادو و وِرد و دم کرده.

ولی راهش رو اگه از دل آرام ها اگه بپرسی ، بی استثنا دستشون رو به سمت آسمون دراز می کنن و  میگن :

دل آرام گیرد به یاد خدای ....

کل دنیا مال من و شماست

همه ی نعمت ها و زینت های این دنیا، برای انسان آفریده شده. خدا، این نعمت ها رو آفریده برای استفاده بردن بنده هاش. برای اونایی که بهش ایمان دارن و بندگی شُ می کنن. 

اگه آدم های بی خدا هم نعمت و امکاناتی دارن، از صدقه سر اهل ایمانه.

نفس بهره مندی و لذت بردن از نعمت ها و زینت های دنیا، چیز بدی نیست. خدا هم اونُ نهی نکرده. مهم راهیه که برای رسیدن به این چیزها طی می شه. هر راهی برای رسیدن به قدرت و ثروت و لذت، مجاز نیست.

وَ تحْسبهُمْ أَیْقَاظاً وَ هُمْ رُقُودٌ

شاعر می گه:

ای که پنجاه رفت و در خوابی / مگر این چند روزه در یابی

یعنی ممکنه آدم پنجاه سال یا مث ما جوونا بیست سی سال از خدا عمر گرفته باشه، ولی کلش رو در خواب باشه. اونم خوابی که   تعریفش با تعریفی که پزشک ها و علم فیزیولوژی از خواب داره متفاوته.

البته بر عکسش هم ممکنه...

یعنی بعضی ها،  ظاهراً‌ خواب هستن،‌ اما بیدارن، خیلی بیدار!

پیامبر می فرمود: من چشم هام می خوابه، ولی دلم بیداره.

اون هایی هم که مث پیامبر زندگی کنن، یواش یواش همینجوری میشن. یعنی وقتی می خوابن، تازه چشم و گوششون باز می شه و رؤیاهای صادقه می بینن...

همچین آدمایی، خوابشون ، کابوس و  توهم و بی سر و ته نیست.  واقعیته...

بیدارن و خواب می بینن / سایه رو آفتاب می بینن

از  هر بچه ی دوم ابتدایی که بپرسی متضاد خواب می شه چی، اگه به عادت بچه های این دوره و زمونه نخواد سر کارت بذاره می گه: «بیداری»

ظاهراً خواب و بیداری، نقطه مقابل هم دیگه هستن.

یعنی کسی که خوابه، بیدار نیست. کسی هم که بیداره، خواب نیست.

ولی این فقط ظاهر قضیه ست.

چون مثلاً بعضی ها،  ظاهراً بیدارن،  یعنی اگه پشت گوششون تنگول بزنی، سرشون رو بر می گردونن.  وقتی هم انگشت هات رو بگیری جلوی چشمشون و بگی این چندتاست، می گن دو تا....

ولی همین آقایون یا خانمای ظاهراً بیدار، در واقع دارن یه خواب عمیق رو تجربه می کنن...

ساده از احکام عید فطر

پس از پایان ماه مبارک رمضان، پرداخت زکات فطره بر همه ی مسلمان عاقل و بالغ که توانایی دارند واجب  می شود.  در پرداخت زکات فطره، فرقی میان  روزه‌داران و کسانی که به هر دلیل روزه نگرفته اند،‌ وجود ندارد.

 

زکات فطره برای کسانی که قوت غالب شان نان است برای هر نفر ۳ کیلو گندم و برای کسانی که قوت غالب شان برنج است ۳ کیلو برنج یا قیمت این دو بر اساس عرف مردم هر شهر محاسبه می شود.

 

بعد از نماز مغرب و عشای شب عید فطر و بعد از نماز صبح و ظهر و عصر روز عید و نیز بعد از نماز عید فطر مستحب است این ذکر ها  را تکرار کنیم:

«الله اکبر، الله اکبر، لا اله الا الله، و الله اکبر،    الله اکبر، و لله الحمد، الله اکبر، علی ما هدانا".

 

در عید فطر مستحب است  مومنین بعد از بلند شدن آفتاب افطار کنند و بعد از پرداخت زکات  واجب فطره، رهسپار اقامه ی نماز عید فطر شوند.

‌در روز عید فطر، به مانند عید قربان، روزه داری حرام است. ‌

 

‌نماز عید فطر دو رکعت است که در رکعت اول 5 رکوع و در  رکعت دوم، چهار رکوع دارد.

در قنوت نماز عید قربان هر دعا و ذکری  خوانده شود کافی است ولی بهتر است دعای مشهوری را که برای قنوت این نماز به دستمان  رسیده   بخوانیم.

 

در نماز عید فطر، اگر  انسان، قرائت یا تکبیر ها، یا قنوت ها را فراموش کند و بجا نیاورد، نمازش صحیح است .