درسته که بعضیا به نیت فریب و دوز و کلک نقش بازی می کنن.
ولی بازی کردن بعضی از نقشا، نشونه ی بزرگواریه.
مورد داشتیم طرف هم خسته بوده، هم بی حوصله. ولی نذاشته بقیه بفهمن. براشون نقش یه آدم سر حالُ بازی کرده. یه آدم پر حوصله.
مورد داشتیم طرف بابت یه موضوعی نگران بوده، ولی به روی خودش نمی آورده. بقیه فکر می کردن این چقدر آرومه. چقدر بی خیال و خوشحال.
مورد داشتیم طرف دستش تنگ بوده. ولی برُوز نمی داده. هر جوری بوده صورتشُ سرخ نگه می داشته. آبرو داری می کرده.
خدا اینجور نقش بازی کردن ها رو دوست داره. خیلی دوست داره.
