تصور اینکه هر آدمی توی هر روز از زندگیش یه مأموریت ویژه داره، یه مقدار دشواره.
ولی حقیقت اینه که آدم، در هر ساعت و دقیقه و ثانیه عمر خودش هم مأموریت هایی مخصوص همون لحظات داره که اگه انجامشون نده، قضا میشن....
اما ...
اما اجازه بدید برای بهتر درک شدن موضوع، مقایسه مون رو بزرگ تر کنیم.
یعنی به جای ثانیه ها و دقیقه ها و ساعت ها و روزها، بریم سراغ هفته ها و ماه ها و سال ها...
هر هفته و ماه و سالی از عمر ما ها، با یه دستور کار ویژه به سراغ ما میاد.
مثلاً دستور کار ما توی هفته امتحانات با دستور کارمون توی هفته تعطیلات متفاوته.
دستور کار ماه صفر هم با دستور کار ماه ربیع الاولی که قراره بعدش به سراغمون بیاد فرق می کنه.
دقیقاً به همین ترتیب، مأموریت شش سالگی ما با مأموریتمون توی بیست و شش سالگی متفاوته.
