آدم وقتی چند بار زائر امام رضا می شه، کم کم، از بین چهار تا خیابونی که به حرم منتهی می شن، با یکی شون انس بیشتری می گیره.
یعنی دوست داره از اون سمت، وارد حرم بشه و محل اسکانش هم اطراف همون خیابون باشه.
شما، وقتی می رید مشهد، از کدوم خیابون، به حرم مشرف می شید؟
از خیابون طبرسی یا خیابون نواب؟
از چهار راه شهدا و خیابون شیرازی، یا از سمت فلکه ی آب؟!
خیلی از شهرهای کشورمون، یه خیابون یا بولوار و بزرگراه دارن به اسم امام رضا.
معمولاً خیابون و بولوار و بزرگراه امام رضای هر شهری، همون خیابون و بولواریه که برای رفتن به سمت مشهد، باید از اون خیابون رد شد.
بعضی از شهرها هم یه دروازه ی قدیمی دارن مخصوص ورود و خروج زائرای امام رضا.
اسم این دروازه، دروازه مشهده.
توی کاشون، اسم یکی از محله های قدیمی شهر هست محله ی «پشت مشهد».
کاروان های زیارتی مشهد، از انتهای این محله بوده که به دل کویر می زدن و راهی مشهد می شدن.
