اونایی که دانشگاه رفتن، احتمالاً استاد شون توی کلاس روش تحقیق، براشون از «نیک یابی» هم حرف زده.«نیک یابی» یا «بخت یافت» به یافته هایی گفته می شه که خیلی اتفاقی به دست میان.
یعنی دانشمند دنبال یه چیز دیگه ست، ولی ناخواسته یه موضوع دیگه رو هم کشف می کنه.
از این جور یافته ها، تا دلتون بخواد توی دنیای دانش و فن آوری وجود داره. کشف پنی سیلین یکی از همین «بخت یافت» هاست.
کشف تفلون و اشعه ی ایکس هم همینطور.
می خوام نتیجه بگیرم که جوینده، همیشه یابنده ست. ولی شاید اون چیزی که پیدا می کنه با اون چیزی که دنبالش می گرده فرق داشته باشه. شاید اون چیزی که پیدا می کنه صد برابر ارزش مند تر از اون چیزی باشه که دنبالش می گرده.
مهم اینه که دست روی دست نذاریم و اهل جست و جو باشیم. جوینده، یابنده ست!
