بعضیام هستن که همه ی سال دعا می کنن امام رضا قسمت شون کنه بیان زیارتش.
ولی همینکه پاشون به مشهد باز می شه، پرورژه ی بازارگردی رو کلید می زنن.
یعنی هیچ بازار و پاساژ و مرکز خریدی نمی مونه که اینا ازش غفلت کنن.
اینا، در کنار این بازار گردی ها، اگه فرصتی بشه، یه زیارتی هم می رن!
نکنید این کار ها رو!
بازار و پاساژ و مرکز خرید، توی شهر خودتون هم پیدا میشه!
می گن: سیاست علمیه که می گه:
چه کسی برنده میشه؟ چی رو برنده میشه ؟ چه وقتی برنده میشه ؟ کجا برنده میشه ؟ چه جوری برنده میشه و چرا برنده میشه؟
تعریف سیاست اگه این باشه، خریدار با سیاست کسیه که همیشه با خودش بگه:
چی رو بخرم ؟ با چه قیمتی بخرم ؟ چه جوری بخرم ؟ از کی بخرم ؟ کی بخرم ؟ کجا بخرم ؟ اصلاً چرا بخرم؟!
این از خریدار سیاستمدار؛ و اما می مونه خریداران بی سیاست!
خریداران بی سیاست، زیاد اهل مشغول کردن و کار کشیدن از ذهن معصومشون نیستن...
چند تا جمله کلیشه ای هم دارن که معمولاً بعد از هر خریدی، خاطر خودشون رو باهاش تسلی می دن، مثلاً میگن :
« یه دفعه ای دیدم و پسندیدم.»
یا: «اتفاقی چشمم رو گرفت »
یا «ارزون می داد، منم خریدم »
از همه بدتر، اون هایی که خیلی خلاصه میگن : «همین جوری!»
به قول بعضی ها : «هوی جوری!»
خوبی خریدار های بی سیاست به اینه که اگه یه مدت به بازار و پاساژ و فروشگاه زنجیره ای سر نزنن، ممکنه خیلی ها ورشکست بشن....
می خوایم از خرید و فروش حرف بزنیم. به قول قدیمی ها، از بیع و شراء؛
صحبت خرید و فروش که میشه،حقوق دان ها میگن :
«هر خرید و فروشی، 4 تا رکن داره :
اولیش، فروشنده ست که بایع هم میگن بهش.
دوم، خریدار یا همون مشتری
سوم، جنس، یا مَبیع
چهارم هم قیمت یا ثمن؛»
عاقل کسیه که قبل از هر معامله ای، برای یه لحظه هم که شده، بشینه و با خودش فکر کنه...
فکر کنه ببینه داره چی رو معامله می کنه و با کی معامله می کنه و به چه قیمتی معامله می کنه...
عاقل، اهل خرید و فروش های هوشمندانه ست.
