ماه خوب خدا، ماه صفر

یکی از اون ماه هایی که یه مقدار اسمش بد رفته، ماه صفره. خیلی ها معتقدن این ماه، ماه شوم و نحسیه. میگن توی این ماه مصیبت و بلا و بدبختی فراوونه.

اسمش که میاد همه اول فکر می کنن همه روز هاش ، روز عزاست. غافل از اینکه ولادت دو تا امام بزرگوار، یعنی یه پدر بزرگ و یه نوه، در همین ماه قرار داره: امام باقر و امام کاظم

همونطور که می دونید امام باقر رو شکافنده علم لقب دادن.  ولی سؤال اینه که شکافنده چه علمی؟

توی فرهنگ دینی ما ، علم به چیزی گفته میشه که نور باشه و چراغ راه آدم بشه.

کسی که از همچین علمی برخوردار باشه، هیچ شکل و عدد و ماه و ساعتی رو نحس نمی دونه....

من از عقرب نمی ترسم، ولی از سوسک می ترسم

کسی که از سوسک حموم می ترسه و  با دیدنش، اول یه جیغ بنفش می کشه و بعد ترسون و لرزون پا به فرار می ذاره،  هیچ دلیل موجهی برای ترس خودش نداره.

یعنی اگه بشینه با خودش فکر کنه، نمی تونه هیچ توجیه عاقلانه ای برای ترس خودش پیدا کنه.

سوسک، نه هفت تیر داره، نه تا حالا آدمخواری کرده، نه زورش به آدمیزاد می رسه. تازه با یه ضربه دمپایی حموم هم کشته می شه...

ترس از سوسک، یه نمونه از ترسای موهومیه که  علم و پیشرفت و تکنولوژی و  اینترنت و دانش هوا و فضا، نه تنها نتونسته نابودش کنه، بلکه توی عصر ما بیشتر هم شده.

یعنی من بعید می دونم که  خانم  های غار نشین  و اولیه به عنوان اجداد خانم های عصر ما، چیزی به اسم ترس از سوسک توی وجودشون بوده باشه.