دین و دنیا

اعتقاد، رفتار و اخلاق صحیح

دین و دنیا

اعتقاد، رفتار و اخلاق صحیح

دین و دنیا
پیوندهای روزانه

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «خداحافظی» ثبت شده است

معمولا شروع آشنایی و سلام به اختیار خودمونه …

به همین دلیل هم هست که بنده های سفارشی خدا ، همون هایی که خدا اسمشون رو گذاشته عباد الرحمان ، عادت دارن با هر کسی دوست و آشنا نشن …

مثلا سر و کارشون که با جاهل جماعت بیفته ، یه سلام خشک و خالی میدن که معنیش همون والسلام خودمونه  و بعد هم رد میشن و می رن … 

ولی خدا حافظی اینجور نیست …

خیلی از وداع ها بیشتر از روی جبره  تا اختیار …

اینجور وقتا دل همه با هم بودن رو می خواد ولی حریف تقدیر نمی شه شد …

عوضش رسم و رسومی هست که باهاش میشه لحظه های تلخ رو شیرین کرد ….

رسم اول  جدایی، بدرقه کردنه …

بدرقه کردن هم یه چیزیه توی همون مایه های استقبال و پیشواز…

همینکه دو تا بنده خدا مدتی رو خواه یه سال ، خواه یا ساعت با هم باشن ، همین با هم بودنشون منشاء حق و حقوقی میشه که یکیش حق بدرقه ست …

یعنی اینکه وقتی گفت : با اجازه شما می خوام از خدمتتون مرخص بشم همون جور که روی مبل لم دادی براش دست تکون نده ، بلند شو حد اقل تا دم در همراهیش کن …

خدا و پیغمبرش رو اینجوری بیشتر خوش میاد …

 

یکی از آداب و رسوم  وداع ، هدیه دادنه …

حالا لازم نیست زیاد هم سنگین و رنگین باشه …

هر کسی به قدر وسع و کرم خودش ، اگه سر کیسه رو شل کنه و برای اون یکی هدیه بخره ، باعث میشه طرف دیگه با دیدن هدیه یاد ما بیفته و دلش برامون تنگ بکشه  و دوباره بیاد پیشمون برای یه سلام تازه تر …

حالا نگاه به زندگی ها و مسلمونی های این دوره زمونه نکن ، ولی خدا فرموده : زن و شوهر هم که می خوان از هم جدا بشن ،  هر کدوم که میلشون بیشتر  به جدائیه و بیشتر کارد به استخونش رسیده ، موقع طلاق با یه هدیه ای ، چیزی ، از دل طرف دیگه در بیاره تلخی رفتارش رو ….

تعجب داشت؟  می دونم !

 

موقع خداحافظی و وداع باید هدیه داد. ولی  حتما که نباید هدیه نقدی و سنگین باشه …

شما یه خودکار هدیه بده ..

اصلا یه بیت شعر یادگاری بنویس میون دفتر خاطرات طرف ، پاش هم امضا و تاریخ بزن تا هر وقت رفت سراغش به یادت بیفته و همچین از ته دل بگه : یادش بخیر !

یادت هم باشه که بزرگان که هم از ما با تجربه تر بودن ، هم عاقل تر و سر ذوق تر ، گفتن :

نام نیکو گر بماند زآدمی

به کز او ماند سرای زرنگار

 

و اما مهمترین و واجب ترین رسم خداحافظی ، همون خداحافظیه …

یعنی اینکه همدیگه رو بسپاریم به همونی که بهترین حافظ و مهربون ترین نگهبانه …

باید دست مهربون خدا رو پشت و پناه هم کنیم و پشت سر طرف برای سلامتیش  چار قل بخونیم …

باید برای هم دعا کنیم و هر چی آرزوی خیر  و خوب داریم بریزیم به پای هم …

بعد هم از خدا بخوایم که طرفمون سالم بره، ولی  خیلی زود هم  صحیح و سالم برگرده و بهمون سلام کنه …

 

 

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۶ شهریور ۹۴ ، ۱۳:۰۸

خدایی  داریم که هر وقت به روی ما بخنده، روز و شب مون عیده.

خدایی که بلده چه جوری مهمون نوازی کنه، خدایی که خوب می دونه چه جوری برای مهمونی سی روزه ش، اختتامیه بگیره.

امروز یکی پیامک فرستاده بود که:

سفره های سحری، خدا حافظ!

شربت های تگری، خدا حافظ!

زولبیا، بامیه، خدا حافظ!

چایی دیشلمه، خدا حافظ!

ظرف حلوا، خدا به همراهت

دوغ نعنا، خدا نگهدارت!

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ تیر ۹۴ ، ۱۳:۰۲