سکوت دردسر ساز

از بین همه ی سکوت ها،‌با همه ی دلایل و انگیزه هایی که پشت سرشون هست، فقط یه سکوته که مذمومه.

اونم مربوط به جایی می شه که حرف زدن واجب باشه.

مث چی؟ مث شهادت دادن به نفع حق، یا دفاع از مظلوم، یا امر به معروف و نهی از منکر، یا راهنمایی کردن کسی که احتیاج به راهنمایی داره.

 

میخوام بگم توی این دنیا،  هر حرفی که به زبون بیاریم، اون دنیا باید راجع بهش جواب پس بدیم. ولی کم پیش میاد که اون دنیا جلوی ما رو بگیرن و بگن: چرا توی فلان مهمونی،  یا توی فلان بحث، کمتر از بقیه حرف زدی و بیشتر  از همه سکوت کردی...

کلاً دردسر سکوت از دردسر حرف زدن کمتره. هم توی این دنیا، هم توی اون دنیا!

این ضرب المثل از کیه؟

بعید می دونم  بین ما کسی باشه که  این ضرب المثل معروفُ نشنیده باشه.

همون ضرب المثلی که می گه:

«جواب ابلهان خاموشیست»

اما،  احتمالا خیلی از ماها نمی دونیم که اصل این ضرب المثل برمی گرده به حدیثی کوتاه از امام اول خودمون.

امام علی (ع) فرموده:

سکوت در برابر احمق بهتر از جواب دادن به اوست