توی یه مسابقه فوتبال، وقتی تیم حریف داره با تمام نیروش حمله می کنه، همیشه دروازه تیم مقابل با خطر باز شدن رو بروئه.
اینجور وقت ها، خیلی از مربی ها، یه مهاجم یا یه بازیکن میانی رو از تیمشون من می کنن و به جاش یه مدافع میارن....
استدلالشون هم اینه که باید برای همچین تهدیدی چاره اندیشی کرد.
اتفاقاً این چاره اندیشی خیلی وقت ها جواب می ده و تیم گل نمی خوره.
اما هستن مربی هایی که وقتی تیمشون زیر فشاره، به جای اضافه کردن یه مدافع، یه مهاجم سرعتی رو به بازی می گیرن.
اینجوری هم می تونن از فرصت ضد حمله ها استفاده کنن و به گل برسن. هم بازیکن های تیم حریف، ذهنشون به وجود اون مهاجم مشغول می شه و نمی تونن با خیال راحت توی حملات شرکت کنن...
به این استرات‍ژی می گن: تبدیل تهدید به فرصت...
