مستحبّات، حتی اگه هیچ حکمتی پشت سرشون نباشه، وسیله های ساده ی ثواب جمع کنی ان.
صد البته که وقتی اسم کاری می شه مستحب، حتماً مصلحتی پشت سرش هست که به خاطر اون مصلحت به ما سفارش شده سراغش بریم.
مثل همین پوشیدن لباس سفید که کلی خاصیت بهداشتی و روحی – روانی داره.
حالا خواصّش به کنار...
به این فکر کنید که با پوشیدن لباس سفید، می تونیم به سنت همه ی انبیا و اوصیا عمل کنیم و حداقل در ظاهر، شبیه و هم تیپ و قیافه ی اونا بشیم.
آدم هر کسی رو که دوست داره، سعی می کنه شبیه همون بشه.
وقتی این کتاب های سبک زندگی اسلامی مثل «حلیة المتقینُ » باز می کنیم می بینیم راجع به مستحبات و مکروهات لباس، چقدر مفصل ان و چقدر حدیث و آیه و مطلب دارن.
خدا و اولیای خدا، الکی این همه به ریزه کاری های چیزی نمی پردازن.
این همه آیه و حدیث و سفارش و امر و نهیی که راجع به لباس وجود داره،فقط یه معنی داره.
اونم اینه که چی پوشیدن و چه جوری پوشیدن،مهمه.
الکی و سرسری نگیریمش...