از قدیم مشهور بوده که زیارت امام رضا، حج فقراست.
ولی هستن آدمایی که حج فقرا رو هم خیلی اعیانی و باپرستیژ انجام می دن.
یعنی می رن یه هتلی که هزینه ی یه شب اقامت در اونجا، با هزینه ی دو هفته اقامت من و شما توی مشهد، برابری می کنه.
خدا رو شکر که امام رضا کاری به ستاره های هتل و سوئیت و مسافرخونه ی هیشکی نداره.
امام رضا، با دارا و ندار، یه اندازه مهربونه.
بین آدمایی که میان زیارت، همه جور آدمی پیدا می شه.
بعضیاشون عروس و دامادن، اومدن ماه عسل.
بعضیاشون گره به کار زندگی شون افتاده، اومدن که امام، گره ها رو براشون باز کنه.
بعضیا از امام شون شفا می خوان.
بعضیای دیگه یه همسر خوب و نجیب و بساز!
بعضیای دیگه بچه می خوان.
بعضیا نذر کرده بودن بیان زیارت، حالا هم اومدن که نذرشونُ ادا کنن.
بین آدمایی که میان زیارت، همه جور آدمی پیدا می شه.
بعضیا رو مدرسه و دانشگاه و کانون مسجدشون، اردو آورده.
بعضیا با ماشین شخصی اومدن. بعضیای دیگه با اتوبوس.
یکی با قطار شش تخته اومده، اون یکی با قطار لوکس چهار تخته. یکی هم با قطار اتوبوسی.
یکی، دو ساعت پیش از نیشابور راه افتاده. اون یکی سه روزه که توی راهه.
یکی عربی حرف می زنه، یکی آذری، یکی کردی، یکی هم با زبون بی زبونی، سلام می ده.
*************
