حافظ که آدم رِند و زرنگی بوده، از خودش یه کلمه ساخته به اسم «تَلخوَش»
این «تَلخْوَش»، از اون واژه هاست ها!
اگه به شکل مکتوبش نیگا کنی می بینی هم کلمه «تلخ» توشه، هم کلمه «خوش»!
یعنی اولش تلخه، آخرش هم مث آخر شاهنامه خوش!
انگار که اصل کلمه اش بوده «تلخْ خوش» یا «تلخِ خوش»، ولی بعد یه دونه از اون «خ» هاش حذف شده.
معلوم هم نیست این «خ» حذف شده مال تلخ بوده یا مال خوش.
هر چی که هست الآن تلخ و خوش، توی «تَلخوَش» سر یه «خ» با هم شراکت دارن و خلاصه دستشون توی یه کاسه ست.
قرآن رو هم که یادت هست .
آیه هاش می گفت : «سختی ها و آسونی ها با هم هستن»
حافظ هم که گفته «تلخ وَش»، حافظ همین آیه ها بوده دیگه ...
