می شد که اینجوری نشه

آقای عزیز!

خانم محترم!

این تخلفی که شما داری انجام می دی، اسمش روشه.

بهش می گن: «تخلف حادثه ساز»

یعنی این تخلف، از اون تخلف هائیه که باعث  و بانی  حادثه می شه.

باعث و بانی تخلف هم که خود شمایی. پس شما داری مستقیم و غیر مستقیم باعث و بانی حادثه می شی...

منظور از حادثه هم  جریمه و نمره منفی و ثبت و ضبط گواهینامه و اینجور چیزا نیست.

یه سر اگه به اورژانس حوادث و سوانح  یکی از بیمارستان های دور و برت بزنی، منظور از حادثه رو  می فهمی.

 

اگه به تک تک حادثه هایی که تا الآن برای خودمون و بقیه پیش اومده دقت کنیم می بینیم میشد که اینجور نشه.

ولی فعلاً دنیای دانش و تکنولوژی  نتونسته دستگاهی بسازه که زمان رو به عقب برگردونه.

پس برای حادثه های گذشته، کاری نمی شه کرد.

به جای افسوس خوردن برای گذشته و کاش و کاشکی گفتن، با دقت و احتیاط بیشتر، جلوی حادثه های بعدی رو بگیریم.

خیلی از حادثه ها، راه جبران و درمان ندارن، ولی هیچ حادثه ای ، غیر قابل پیشگیری نیست...

راه ساده برای بله گرفتن از بابای عروس

رعایت آداب معاشرت، مثل داشتن شاهکلید می مونه. باهاش می شه خیلی از قفل های بسته رو باز کرد.  باهاش می شه از افسر مافوق، اونم وسط دوره ی آموزشی، مرخصی گرفت.

باهاش می شه استادُ مجاب کرد که نمره ی هشت و نیم ُ به ده مبدل کنه.

باهاش می شه مبلغ قبض جریمه رو  به نصف کاهش داد.

باهاش می شه وام گرفت. تخفیف گرفت.  می شه مدت اجاره رو تمدید کرد. می شه خونه رو دو ماه دیرتر از موعد تخلیه کرد.

اینُ برای آقا پسرهای مجرد می گم:

باهاش می شه از عروس خانم و باباش «بله»  گرفت. باور کنید که می شه «بله» گرفت.

سرمایه ای به اسم اخلاق خوش

قراره  از یه جور سرمایه صحبت کنیم.

یه سرمایه  که از داشتنش، هم خدا رو خوش میاد، هم خلق خدا رو .

این سرمایه ی گرون قیمت،  اخلاق خوش و خوش اخلاقیه.

اخلاق خوب، بی برو برگرد یه سرمایه ست. سرمایه که می گم، دقیقاً منظورم یه چیزیه مثل  پول و تراول و  سکه و ارز و زمین و خونه و سهام.

البته  دیده شده یه جاهایی که پول  و سکه جواب نمی ده،  اخلاق جواب داده...

اگه فرصتی بشه، می گم کجاها!

 

سر چهار راه حواست نبوده، از چراغ قرمز رد شدی،

یا حواست نبوده، بدون بستن کمربند راه افتادی.

یا پیچیدی داخل طرح زوج و فرد، راه پیش و پس هم نداری...

اینجور وقت ها،  زیاد پیش اومده که راننده هایی، با  اخلاق خوش خودشون،  مامور راهنمایی رو بی خیال جریمه نوشتن کردن...

البته هستن راننده هایی که از روش های دیگه ای وارد می شن، ولی اون روش ها،  نه توی دنیا عاقبت داره، نه توی آخرت!

 

غیر از اخلاق، هر  سرمایه دیگه ای که داشته باشی، شب نمی تونی سر راحت زمین بذاری....

همه ش فکر این هستی که کارخونه م آتیش نگیره، مغازه م رو دزد نزنه، سهامم سقوط نکنه و  نرخ سکه هام پایین نیاد.

ولی اخلاق اینجوری نشده.

یعنی از عصر حجر تا امروز، هیچ کس با سرمایه گذاری در بخش اخلاق، ورشکست نشده.

اخلاق خوش، نه از سکه می افته، نه آتیش می گیره، نه بهش مالیات  و عوارض می بندن، نه می شه دزدیدش...

 

یه فرق دیگه ی اخلاق با بقیه سرمایه ها، اینه که بقیه سرمایه ها رو نمی شه بدون کم شدنشون ، به این و اون بخشید.

یعنی وقتی صد هزار تومن  به یکی می دی، صد هزار تومن از مال خودت کم می شه، ولی وقتی  از خلق خوش خودت به یقیه هدیه می دی، خودت بد اخلاق نمی شی...

فرق دیگه اخلاق و بقیه سرمایه ها اینه که اخلاق،  مورد حسادت واقع نمی شه...

مردم شاید به ماشین آخرین مدل ما حسودی کننن و بهش خط بندازن، ولی کم پیش میاد که به لبخند ملیحمون حسودیشون بشه....

 

یادمون باشه که رسول خدا فرموده:

« محبوب ترین شما نزد من و نزدیک ترین جایگاه را به من در قیامت، خوش اخلاق ترین شما دارد.» 

 «دعوتید به خواندن کتاب اخلاق اجتماعی پیامبر»