کاش زندگی صفحه کلید بود!

می گفت:

کاش زندگی هم مث صفحه کلید، کلید  اسکِیپ داشت. هر جا تصمیم اشتباهی می گرفتیم با یه کلید ساده از تصمیمون منصرف می شدیم.

کاش زندگی هم مث صفحه کلید، کلید  کنترل زِد داشت. کلیدی که بشه باهاش همه مسیر های اشتباه رفته رو دنده عقب برگشت.

کاش زندگی هم مث صفحه کلید، کلید  اِسپیس داشت. کلیدی که بشه باهاش بین خودمون و عادت های بد، فاصله بندازیم.

کاش زندگی هم مث صفحه کلید، کلید آلت و اف چاهار داشت. اگه داشت، من باهاش همه پرونده های قدیمی ولی مفتوح  کینه و اختلاف و دلخوری رو  می بستم.

کاش زندگی هم مث صفحه کلید، کلید شیفت و  دیلیت  داشت. فکر کن باهاش چه عقده ها  و چه باور ها و چه خاطره های تلخی رو که نمی شد  برای همیشه از ذهن پاک کرد.

مردم عیال خدا هستند

یه حدیث خیلی کوتاه هست که می گه:

الخَلقُ عَیالُ الله

یعنی بنده ها و مخلوقات خدا، مث اهل و عیال خدا می مونن.

چون اهل و عیال هر کسی، اون هایی هستن که باید خرج و مخارجشون رو بده و نذاره بی آب و نون بمونن.

روزی رسون بنده ها  و آفریده های خدا هم  خود خداست دیگه؛

پس با این حساب، همه آفریده های عالم، جزء اهل و عیال خدان؛

نتیجه می گیریم که  وقتی داریم کار بنده ای از بنده های خدا رو راه میندازیم، داریم کار کسی رو راه میندازیم که با خدا نسبت داره. نسبت خدایی و بندگی.

خدا هم همیشه تلافی کردنه و  اگه کسی به بنده هاش خوبی کنه،  اون خوبی رو بدون جبران نمی ذاره؛

«دعوتید به مطالعه ی کتاب مجموعه کامل مهارت های زندگی»