معجزه یعنی شکستن عادت ها

توی تعریف معجزه گفتن: کاری که بقیه از انجامش ناتوان باشن.

با این تعریف،  بیرون اومدن خورشید از مشرق و غروبش از مغرب هم معجزه ست.

سبز شدن برگ درختا توی بهار و زرد شدنشون توی پاییز هم معجزه ست.

چون غیر از خدا ، کیه که بتونه همجین کارهایی بکنه؟

ولی کسی به غروب آفتاب و زرد شدن برگ درختا معجزه نمی گه.

یکی از اسم های معجزه، خَرْق عادته.

خرق یعنی شکسته شدن.

پس معجزه یعنی شکسته شدن عادت ها.

ماها، غروب آفتاب رو با همه عظمتش معجزه نمی دونیم، چون به دیدنش عادت داریم.

ولی بیرون اومدن یه شتر از دل کوه برامون معجزه ست. چون عادت نداریم  ببینیم که از دل کوه، شتر بیرون بیاد.

یکی از کارهای پیامبر ها،  همین شکستن عادت های غفلت آور بوده.

آخرین نمازُ بخون

گفتن هر نمازی رو اونجور بخونید که انگار قراره آخرین نماز عمرتون باشه.

ما ها اگه واقعاً بدونیم یه نماز، آخرین نمازیه که می خوایم بخونیم،  سعی می کنیم اون رو به  ویژه ترین شکل ممکن به جا بیاریم.

از همون لحظه الله ا کبر گفتن، حتی از قبلش و از دم وضو گرفتن، همه هوش و حواسمون رو جمع می کنیم .

اما اینکه چرا بقیه نمازهامون معمولاً اینجوری نیست، خیلی دلیل ها داره.

یه دلیلش اینه که اونا رو از سر عادت و تکرار به جا بیاریم. برای  همینم همه نمازهامون به هم شبیه هستن.

ولی اونایی که نمازهاشون از سر عادت و تکرار نیست، قشنگ توی هر رکعتی با خودشون می گن: خب الآن بعد از حمد چه سوره ای بخونم؟  توی سجده چی از خدا بخوام؟ ذکر رکوعم این دفعه چی باشه؟! با چه کلمه هایی باهاش حرف بزنم؟

هر اشتباهی، فقط اولش سخته!

معمولاً آدم بعد از هر اشتباهی،  برای بار اول، دچار یه جور پشیمونی و عذاب وجدان می شه. ولی اگه اون اشتباه برای بار دوم تکرار بشه، دیگه پشیمونی و عذاب وجدان بعدش، به اندازه و شدت دفعه قبل نیست.

زمانی که انجام یه اشتباه، در اثر تکرار، شکل عادت به خودش بگیره، دیگه از اون پشیمونی و عذاب وجدان بعد از اشتباه، هیچ اثری باقی نمی مونه.  اتفاقاً بر عکس.

آدم از انجام کارهایی که براش  تبدیل  به عادت شده، به یه جور احساس رضایت درونی هم می رسه...

یکی از جدی ترین تهدید های عادت های زشت، همین احساس  خوشایند رضایتیه که به همراه دارن....

وقتی عادت ها اختیار داری می کنند

گاهی اوقات، این ما نیستیم که  عادت هامون رو شکل می دیم،‌بلکه عادت های ما هستن که دارن به شخصیت و رفتار و جهت گیری های ما شکل می دن...

ماها، ذاتاً راحتی رو به سختی ترجیح می دیم و از اون جایی که رفتار های از روی عادت،‌ راحت تر  و آسون تر از رفتار های بر خلاف عادت هستن، رفته رفته دنباله رو عادت هامون می شیم و به تکرار می افتیم.

این به تکرار افتادن،‌ ما رو از خلاقیت و نو آوری و ترقی و پیشرفت دور می کنه.  حالا چه توی امور  این دنیایی، چه توی امور اون دنیایی و آخرتی...

تکرار مکررها، یعنی چی؟!

اینکه میگن : «تاریخ ، تکرار مکرر هاست . »  دو تا معنی داره

معنی اولش اینه که همبشه بعضی ها، از تاریخ بی اطلاع بودن و  اشتباه گذشته ها رو دو باره تکرار کردن ...

معنی دوم هم اینه که بعضی ها چون اهل تاریخ بودن، راه آدم های موفق رو ادامه دادن تا موفقیت اون ها رو تکرار کنن ...

در هر دو صورت ، تاریخ ، تکرار مکرر هاست...