یکی از این شبکه های ماهواره ای تفرقه انداز هست کلاً فقط یه نفر مجری داره. فکر کنم فیلمبردار شبکه هم خودش باشه. اول دوربینُ می کاره، بعد میاد جلوش. یکی هم نیست بهش بگه:
آخه بی مرام! تک خوری کار خوبی نیست.
خب یه چهار نفر از اون همفکراتُ هم بیار که تک ستاره ی شبکه ت، فقط خودت نباشی. بذار به چند هزار دلار از اون دلارهای آمریکایی هم به بقیه برسه!
خدا، غذاهای خوب و نوشیدنی های گوارا رو حرام نکرده. اسرافُ حرام کرده.
خدا، لباس خوب و راحت و زیبا رو حرام نکرده. فخر فروشی با لباسُ حرام کرده.
خدا، خونه ی بزرگ و امن و مجهزُ حرام نکرده. قصر سازی و بی توجهی به بی خانمان ها رو شماتت کرده.
خدا، استفاده از نعمت ها و زینت های دنیا رو نهی کرده. به رخ کشیدن و مانور دادن با اون ها رو نهی کرده.
خدا، استفاده ما رو از نعمت ها حرام نکرده، محروم کردن بقیه رو از همون نعمت ها رو گناه دونسته.
خدا به قارون، به خاطر ثروت زیادش خشم نگرفت. به خاطر طرز استفاده ی قارون از اون همه ثروت بود که عذاب خدا نازل شد.
درسته که تجربه های شخصی، کیلویی و مجانی و یه شبه به دست نمیان.
ولی همیشه، یه عده هستن که حاضرن تجربه های خودشون رو مفتی مفتی به ما ببخشن.
درست مث دانشجویی که برای نوشتن جزوه ی یه درس، یه ترم کامل توی سرما و گرما سر کلاس حاضر شده، ولی شب امتحان همون جزوه رو به بقیه بچه ها هم می ده تا بخونن.
اتفاقاً
میگن هر چیزی زکاتی داره. زکات تجربه
هم اینه که آدم تجربه هاش رو در اختیار
بقیه قرار بده و اهل تنها خوری نباشه....
«دعوتید به خواندن کتاب احادیث دانشجویی»
